HANDS-ON PREVIEW | Project CARS 3 is toegankelijk én pittig
Racegames zijn er in 101 smaken, gaande van pure arcaderacer tot diepe simulator. Project CARS 3 racet richting die laatste categorie, al doet het ook voldoende moeite om een breder publiek aan te spreken. Wij kregen een maandje voor release al eens de kans om met de game aan de slag te gaan.
Zowat het eerste dat je doet in Project CARS 3 is het kiezen van je moeilijkheidsgraad. Dat is ook belangrijk, want de game wil eigenlijk een simulatorgame zijn die ook open staat voor het brede publiek. De kans is dan ook groot dat je al snel van gedachte verandert en je moeilijkheidsgraad na de eerste races terug aanpast. Sommige gamers zullen voor moeilijker gaan, terwijl andere zichzelf net weer overschat hebben en het allemaal wat eenvoudiger moeten maken.
Wij kwamen uit op een tussenvorm, waarbij we de tegenstanders een beetje rustiger lieten rijden, maar we voor onszelf een aantal assists afzetten. Vooral dan omdat de brake assist een beetje te fanatiek zijn werk deed. Een goede tip voor iedereen is dus om bij je eerste races op zoek te gaan naar de juiste balans tussen uitdaging en spelplezier. Denk er daarbij wel aan dat je minder XP krijgt bij een lagere moeilijkheidsgraad.
Eens je dat is gelukt kan je terecht in de career mode, die volledig nieuw is voor Project CARS 3. De opzet is echter vrij traditioneel. Je moet uitdagingen tot een goed einde brengen om nieuwe races en kampioenschappen vrij te spelen. Ondertussen verbeter je ook je wagens of koop je er nieuwe, zodat je de nieuwe uitdagers te baas kan.
Die uitdagingen zijn dan weer wel een beetje anders dan bij de concurrentie. Hier en daar krijg je nog altijd te horen dat je in de top 3 moet eindigen, maar meer dan eens kregen we uitdagingen waarbij we zelfs als allerlaatste over de finish mochten komen. Zo moesten we een reeks bochten feilloos doorkomen of 5 seconden naast een tegenstander draften en hem dan voorbij gaan. Ook weer niet zo spectaculair, maar wel leuker dan steeds maar weer te horen te krijgen dat je moet winnen, zeker in het begin van de game.
Slaag je er toch niet in om voldoende sterren te halen om de volgende races vrij te spelen, dan kan je er altijd wat geld tegenaan smijten om ze toch beschikbaar te maken. Zo zorgt Project CARS 3 er voor dat je niet vast komt te zitten achter een soort muur als je niet al te goed bent in de game.
Dat geld wil je natuurlijk wel liefst voor andere zaken gebruiken, zoals het aankopen van auto’s en ditmaal ook voor het uitvoeren van upgrades. Wil je van je startauto een absoluut monster maken, dan is dat nu mogelijk. De verbeteringen aan je auto voel je ook duidelijk tijdens een race en bepaalde upgrades geven de echte kenners de mogelijkheid om hun wagen nog verder te tunen.
In Project CARS 3 kan je trouwens ook de look van je auto aanpassen, met nieuwe wielen, een nieuw kleurtje, wat coole stickers en ga zo maar door.
Je hoort en leest het goed, Project CARS 3 heeft een paar trucjes geleend van de arcaderacer en is dan duidelijk ook de meest toegankelijke game uit de reeks. Dat is geen toeval, want de makers zelf vreesden dat veel gamers hen links zouden laten liggen, omdat een simulatiegame voor hen wat afschrikwekkend is.
Dat wil niet zeggen dat Project CARS 3 zijn roots achterwege laat. Verre van zelfs. Wie de game speelt op de hoogste moeilijkheidsgraad, die zal nog altijd straf uit de hoek moeten komen om zijn races te winnen. Zelfs op lagere moeilijkheidsgraden worden bepaalde zaken, zoals het verlaten van de track of contact maken met de muren, nog steeds bestraft met een "invalid lap time". Clean racen wordt dus nog steeds aangemoedigd.
De handling is ook nog altijd van de bovenste plank, met wagens die doen wat je van ze verwacht en die dus ook flink moeilijk te besturen kunnen zijn. Verwacht niet zoals bij de gemiddelde racegame even snel door de bochten te driften en zo je tegenstanders langs alle kanten voorbij te schieten. Project CARS 3 draait rond racen zoals het moet. Het is geen Fast and the Furious. Omdat je zelf nog heel veel zeg hebt over de assists die je gebruikt, kan je de handling bovendien helemaal aanpassen naar je eigen wens.
De makers hebben er wel voor gekozen om het technische aspect wat meer naar de achtergrond te duwen. Je kan nog steeds veel keuzes maken, maar heel wat zaken die enkel van tel waren voor de pure techneuten, zijn naar de achtergrond geduwd. Zoals de makers het zelf zeggen in een van hun blogposts: "drivers are there to drive". Wat niet wil zeggen dat je de nodige aanpassingen niet kan doen, maar voortaan heb je er geen hoger diploma meer voor nodig.
Dat is maar goed ook, want in Project CARS 3 wil je toch vooral genieten van alle auto’s en tracks. De hoeveelheid content is fenomenaal, met meer dan 200 auto’s en meer dan 120 tracks (waarbij natuurlijk wel een aantal variaties binnen dezelfde track). Genoeg om elke autoliefhebber flink wat uurtjes aan zijn scherm te kluisteren. Leuk nieuws voor de Belgen, met Zolder is er ook een Belgisch circuit van de partij. Alleen jammer dat we dat van Spa-Francorchamps niet kunnen zeggen.
Als we dan toch een mankementje moeten opnoemen, dan is het momenteel de AI. Volgens de makers is die flink verbeterd, maar hij werkte toch een paar keer fors op onze zenuwen. Misschien is dat ook wel omdat hij zogezegd menselijker is gemaakt, want meer dan eens werden we van de baan geduwd door een AI die volgens ons iets te hard op zoek was naar de ideale lijn. Hopelijk wordt dat nog opgelost, want het is bijzonder frustrerend wanneer je perfect de binnenbocht weet te nemen en je plots achterstevoren staat omdat de AI je zonder reden van de baan duwt.
Project CARS 3 is duidelijk een pak toegankelijker dan zijn voorgangers, zonder dat het zijn roots verloochent. Als SlightlyMad Studios er in slaagt om hier en daar nog een aantal kleine zaken aan te pakken, dan kan het met deze game wel eens een groter publiek dan ooit tevoren aanspreken.
tussenvorm van realisme en arcade: we hebben de brake assist afgelegd. en op dat moment ben ik gestopt met lezen.
Geplaatst op 2020-07-31 23:43:00