Hands-on: Bleeding Edge
Bleeding Edge was misschien een van de meest opvallende titels die door Microsoft werd aangekondigd op E3. Niet zozeer omwille van het spel zelf, maar wel omdat het toch een andere richting is voor ontwikkelaar Ninja Theory, dat we toch eerder kennen van games als Heavenly Sword en Hellblade: Senua’s Sacrifice.
Bleeding Edge is een multiplayer melee game, waarin acht spelers het tegen elkaar moeten opnemen. Als speler krijg je de keuze uit twaalf verschillende personages, die worden verdeeld in de klassen assassin, tank en support. Daarin zijn nog een aantal kleinere onderverdelingen, op basis van de vaardigheden van de personages.
Tijdens onze speelsessie gingen we aan de slag met een soort control mode, waarbij drie punten op de map moesten veroverd worden. Het team dat het punt in handen had kreeg punten en het eerste team dat 500 punten haalde, won. Het werd alvast een spannende strijd, waarin ons team het met 500-499 haalde. Nipter konden we het echt niet maken.
Wat ons tijdens het spelen alvast opviel, is dat er meer tactiek bij Bleeding Edge komt kijken dan op het eerste zicht lijkt. Zomaar aanvallen en er vol op inbeuken is geen goede tactiek. Je zal tijdig moeten dodgen en je abilities op het gepaste moment moeten gebruiken. Doe je dat niet, dan leg je snel het loodje en verlies je waarschijnlijk de volledige match. Je moet ook nog rekening houden met enkele gevaren op de map zelf. Zo werden wij enkele keren zonder pardon van de kaart geveegd door een passerende trein.
Eens je het tactische aspect een beetje onder de knie hebt, wordt Bleeding Edge best een leuke game. Omdat bijna elk personage enkel van nabij kan aanvallen, wordt het soms wel wat chaotisch, maar zeker niet onoverzichtelijk.
Als je wordt uitgeschakeld, beschik je gelukkig ook nog over je hoverboard om razendsnel naar de strijd terug te keren. Wanneer je op je hoverboard rond rijdt, kan je wel geen aanvallen uitvoeren. Het grootste deel van de tijd zal je dus lekker te voet doorbrengen.
Echt veel meer kunnen we voorlopig nog niet vertellen over Bleeding Edge, aangezien een potje echt te weinig is om de balans aan te voelen en de verschillende personages uit te testen. Voorlopig kunnen we enkel maar zeggen dat we ons geamuseerd hebben en dat de game vlot speelt en zeker niet te ingewikkeld is.
Visueel ziet de game er trouwens heel kleurrijk uit, met leuke personages die heel toepasselijke vaardigheden hebben. Daar is duidelijk goed over nagedacht.
