Hands-on: Tom Clancy's The Division 2

Verwachtingen voor Tom Clancy’s The Division 2 zijn hoog gespannen, zeker na al het werk dat Ubisoft en developer Massive Entertainment in de eerste uitgave van de game hebben gestopt via expansions en gratis updates. De eerste The Division heeft daarbovenop ook een zeer trouwe en loyale fanbasis opgebouwd. Een fanbasis naar wie Massive Entertainment voor Tom Clancy’s The Division 2 heel erg duidelijk heeft geluisterd.

Nadat The Division plaatsvond in Manhattan, zoekt The Division 2 andere oorden op. De game vindt plaats in Washington, dat erg waarheidsgetrouw wordt neergezet, zo’n 7 maanden na de feiten van de originele game. Washington is ook het slagveld voor de verschillende factions (de True Sons, Hyenas en de Outcast) die strijden om controle van de stad. Als Division Agent is het je job om het op te nemen tegen deze factions en overgebleven burgers te beschermen.

De gameplay mechanics van The Division 2 zijn grotendeels hetzelfde als die van de originele Division na alle updates en patches. Gunfights zijn vloeiend en dynamisch, wat verder ondersteund wordt door de beweeglijkheid van je personage. De game is, en speelt, als een RPG en is in dat opzicht niet veel anders als de vorige installatie buiten het feit dat er meer variatie in wapens, armour en cosmetics beschikbaar is.

Elke agent heeft ook toegang tot diverse skills die hij of zij kan verbeteren door het behalen van XP en het groeien in levels. Deze skills kunnen op hun beurt worden ingezet tijdens gevechten. Zo heb je toegang tot een onbemande assault drone, de hive die een hele hoop agressieve nanobots lanceert, de seeker mine die richting de dichtsbijzijnde vijand aanrolt en ontploft en een chem launcher die verschillende soorten chemicaliën kan afvuren gebaseerd op wat er op dat moment nodig is.

De maps en locaties waarin je tegenstanders tegen het lijf loopt voelen ook groter en ruimer aan, iets waar volgens de developers meer aandacht aan werd besteed. Er zijn nog steeds momenten waarop de game claustrofobisch en hectisch kan worden, maar over het algemeen hebben alle locaties meer alternatieve routes die je kan gebruiken om de tegenstander te verrassen wat de gunfights op zichzelf een stuk minder lineair doen aanvoelen.

Daarnaast hebben Ubisoft en Massive Entertainment ook duidelijk lessen getrokken als het op het gebrek aan endgame content aankomt. Na het afwerken van de story geeft de game je nieuwe gamemodes, nieuwe uitdagingen, meer loot en extra mogelijkheden om je personage te verbeteren. Zo zal je als Division Agent een specialisatie kunnen activeren, die je toegang geeft tot een signature weapon, elk met z’n eigen sterktes en zwaktes.

Zo heb je onder andere de keuze uit de survivalist, die probeert het gevecht in goede banen te leiden met diverse vallen. Zijn signature weapon is de kruisboog, die dienst doet als een all-round wapen. De demolitionist is er dan weer op gebrand om alles op te blazen met een granaatwerper als signature weapon. De sharpshooter doet dan weer exact wat je zou verwachten: tegenstanders neerhalen vanop afstand met een krachtige sniper als signature weapon.

De specializations voegen oprecht een extra dimensie toe aan de game, zeker als het op de Endgame co-op missies aankomt die je ter beschikking krijgt. Het is belangrijk om goed te communiceren want de trekker overhalen op het foute momenten kan zware gevolgen hebben, iets dat we tijdens het spelen aan de lijve hebben ondervonden. Ubisoft beloofde ook om regelmatige nieuwe content toe te voegen aan de game zoals story-driven missies en uitbreidingen van de bestaande map.

Dat brengt ons uiteindelijk bij het sterkste element van The Division 2: De co-op. De co-op missies zijn oprecht fun, intens en spannend. De game mag dan nog zo goed zitten qua qameplay en mechanics, bijna alle plezier die je gaat hebben zul je maken met vrienden en wildvreemden (zo maakt de ‘Dark Zone’ een terugkeer). Boss battles en hordes tegenstanders neermaaien is nog leuker als je daarnaast ook rekening moet houden met call-outs en de positie van je medespelers. De in-game enemies mogen dan wel saai en forgettable zijn, het zijn die bijna-dood ervaringen en nipte ontsnappingen onder vrienden die je zullen bijblijven.

Toch waren er enkele dingen die vraagtekens deden bovenkomen tijdens het spelen van The Division 2. Hoewel er bewust werk is gemaakt van ruimere maps en meerdere flankopties is er soms toch wat weinig variatie te bespeuren. Er zijn daarnaast, zoals hierboven vermeld, meerdere types aan tegenstanders die je te lijf kan gaan, maar de strategie om ze te verslaan blijft altijd grotendeels hetzelfde, net als de locaties waarin ze zich bevinden. Hoe goed je game ook zit qua mechanics, als je enemies repetitief aanvoelen gaat er een hoop potentieel aan fun verloren.

Naast het feit dat we uiteraard een early build hebben gespeeld, had de game iets teveel perfomance issues om niet te vermelden. In heel veel van de missies hadden we last van zware drops in framerate, wat in een speelsessie van om en bij de zes uur meerdere keren tot crashes heeft geleid. Iets wat op zich niet vreemd is voor een game als The Division 2 waar veel dingen simultaan gebeuren, maar we hopen uiteraard dat dit tegen de release van de game verholpen kan worden.

Geschreven door Jeugd.