Hands-on preview: Super Mario Odyssey

Super Mario Odyssey

We hebben hem al een consolegeneratie niet meer gezien, maar de besnorde loodgieter heeft zijn komst naar de Nintendo Switch aangekondigd met Super Mario Odyssey. Onze favoriete Italiaan keert terug naar de Nintendo-console in een fantastisch avontuur. Daar durven we onze hand nu al voor in het vuur te steken.

Onze speelsessie met Super Mario Odyssey was namelijk niets minder dan fantastisch. We hebben zo'n twintig minuten tot een half uur rondgehobbeld in het woestijnlevel Sand Kingdom en de metropool New Donk City. Beide levels zitten barstensvol details en weten ons met plezier een half uur achter de Nintendo Switch te houden.

Zowel het Sand Kingdom als New Donk City zijn niet gigantisch groot, maar door de verschillende lagen zijn de levels het ontdekken waard. Ga een gebouw in New Donk City binnen en je hebt een platformgebied gevonden, ga weer een ander gebouw in en vind een puzzel die je na het oplossen beloont met een Power Moon, de belangrijkste collectible in Super Mario Odyssey.

De Power Moons zijn net de Korok Seeds uit Breath of the Wild; ze zijn verstopt overal in de wereld en jouw nieuwsgierigheid zal hard nodig zijn om ze allemaal te vinden. Vergelijk deze halve maantjes met de sterren uit Super Mario 64, het is niet alleen uitdagend om ze allemaal op te sporen, je zult ze ook nodig hebben om jouw vaartuig in de vorm van een hoed – de Odyssey – op te laden voor de reis naar de volgende wereld.

Zoals gewoonlijk heeft Bowser de schone Princess Peach weer eens ontvoerd, ditmaal met het doel om met haar te trouwen. Aan jou om hier een stokje voor te steken; een reis die je ongetwijfeld naar veel verschillende werelden zal brengen. Eén van die werelden is het eerder genoemde Sand Kingdom, een wereld waarin het iets meer traditionele platformen centraal staat. Het level opent met een bezoekje aan een winkel waar we Mario van een nieuwe outfit kunnen voorzien. De karakteristieke loodgietersoutfit wordt in ruil voor een aantal muntjes ingewisseld voor een zwart (ongetwijfeld duur Italiaans) pak en een fedora. Mario is er klaar voor.

Onze held heeft in Super Mario Odyssey een nieuwe bondgenoot: Cappy, Mario's pet. Dat Cappy een uiterst handig hoofddeksel is blijkt wanneer we hem richting vijanden gooien en hij met een boemerangeffect de hele groep uitschakelt. De Nintendo-medewerker die met ons meekijkt geeft ons een paar tips over hoe we Cappy kunnen gebruiken en zonder enige aarzeling gooien we Cappy naar allerlei vijanden en springen we op onze hoed om op hogere platformen te komen.

Wanneer we verder lopen door de wereld komen we bij het centrale aandachtspunt van het Sand Kingdom aan. Midden in de woestijn staat een gigantische toren die uitnodigt om beklommen te worden. We zien echter geen platformen in de buurt die ons in staat stellen de toren te beklimmen. Na wat zoekwerk vinden we echter wel een groene Warp Pipe uit de muur steken. Wanneer we besluiten er in te duiken, komen we op de muur van de toren in 2D weer tevoorschijn als 8-bit Mario. We springen over Bullet Bills en Koopa's heen om steeds hoger te komen en verzamelen muntjes. Eenmaal boven aangekomen vinden we weer een Warp Pipe die ons zonder pardon weer de 3D-wereld ingooit.

Bovenop de toren vinden we platformen die naar andere gedeeltes van de toren leiden, nieuwe vijanden die ons bedreigen en een nieuw spelelement. Wanneer we Cappy de richting van een Bullet Bill uitgooien zorgt de pet er niet voor dat de massieve kogel uit de lucht geslagen wordt, in plaats daarvan neemt Cappy de Bullet Bill over en krijgt Mario de besturing over zijn decenniaoude vijand – die nu ook voorzien is van de karakteristieke Mario-snor.

De kloof die tussen Mario en de overkant stond is ineens niet zo'n groot obstakel meer. Als de zwarte kogel schieten we naar de overkant en springen we daar weer uit Bullet Bill; een mechaniek die op zo veel manieren gebruikt kan worden (waaronder ook een aantal hele nutteloze, maar bijzonder grappige manieren).

We hebben zoveel plezier tijdens het ontdekken van de prachtig vormgegeven wereld: we vinden nog een beeld van een sfinx die we voor een paar muntjes kunnen berijden en komen via een verdwijngat midden in de woestijn terecht in een ijsgebied. Overal in deze wereld lijken dingen verstopt te zitten en we zijn dan ook teleurgesteld wanneer de speelsessie voorbij is. Niet in Mario, maar omdat we zo graag verder willen spelen en nog meer ontdekken.