Hands-on preview: Crackdown 3
Crackdown 3
Het is een speciale manier om kennis te maken met Crackdown 3: tien minuten rotzooien in de open wereld van de game. Geen richting, geen opdrachten, geen verplichtingen: een ongeleid projectiel - net als Crackdown 3.
Trouwe fans van de Crackdown-serie zullen heel wat dingen meteen herkennen, want er lijken weinig echt grote veranderingen doorgevoerd te zijn in het derde deel. Je bent nog steeds een supersoldaat en je hebt nog steeds een grote open wereld tot je beschikking om rotzooi in te trappen. Dat is dan ook precies wat we doen wanneer we beginnen met de speelsessie.
Er zijn geen missies, dus we gaan maar gewoon op onderzoek uit in de wereld. Het eerste dat opvalt, is de game niet heel mooi is. De cartooneske grafische stijl weet veel te verbloemen, maar de wereld was in de speelsessie een monotone mix van neonlichten en donkere muren. We zien maar weinig onderscheid in de verschillende gebouwen en de wereld nodigt dan ook niet bepaald uit tot ontdekken. Ook de animaties zijn redelijk statisch en voelen onnatuurlijk aan. Echt impact op de actie heeft dat gelukkig niet, want deze is vertrouwd over the top.
Met een aantal extreme wapens kun je binnen no-time een hele groep vijanden uitschakelen. Dankzij een lock-on-systeem is het maken van headshots een makkie, zelfs wanneer je door de lucht zweeft. Het houdt de vaart er goed in. We gooien met auto's en lijken naar vijanden, slaan ze tot moes en bestoken ze als het even kan ook nog met een grote hoeveelheid granaten. De gevechten voelen heerlijk intuïtief aan en zonder al te veel moeite richten we een grandioze hoeveelheid schade aan.
Het voelt dan misschien intuïtief, maar misschien gaat het wel iets te makkelijk. De verwoesting die we aanrichten begint aan het eind van de tien minuten al een beetje eentonig aan te voelen. We hopen dat dit verandert wanneer ontwikkelaar Sumo Digital missies, challenges en daarmee vooral diversiteit aan de wereld toevoegt.
Het verzorgen van chaos in de wereld zorgt ervoor dat je level stijgt. Hetzelfde levelsysteem uit de vorige games keert ook in Crackdown 3 terug. Als je veel vijanden uitschakelt met vuurwapens, dan zal je hiervoor ervaringspunten vergaren en worden je wapens langzamerhand sterker. Ben je meer iemand die van grote explosies houdt? Dan moet je gewoon veel granaten richting de vijanden gooien om gaandeweg grotere ontploffingen te zien. Sla je mensen liever tot pulp of gooi je graag met auto's? Blijf dit vooral doen en langzamerhand zal je ervaringsbalk vullen en kun je grotere objecten richting vijanden gooien. Het is een intuïtief systeem die jou laat spelen zoals jij het liefst wilt en de nadruk legt op jouw favoriete onderdelen.
Er is één uitzondering: om sneller te rennen en hoger te springen zul je Agility Orbs moeten verzamelen. Deze groene bollen zijn verspreid over de hele stad en je zult af en toe flink je best moeten doen om ze te bereiken. Verzamel genoeg Agility Orbs en het rondrennen in de wereld zal alleen maar makkelijker worden. Dat we in onze speelsessie nog niet zo'n hoog level hadden (we begonnen met alle eigenschappen rond level 3 à 4) zorgde ervoor dat flow van het rennen en springen over de daken regelmatig werd onderbroken door een muur van een flatgebouw waar je vervolgens onhandig omhoog moet klimmen om je weg te vervolgen. Het is dus even doorzetten voordat je vloeiend over de daken heen vliegt.
Na tien minuten was de pret voorbij en moesten we de controller afstaan aan de volgende speler. We zijn nog in dubio over wat we precies vinden van Crackdown 3. Aan de ene kant hebben we genoten van de over the top-actie, maar na tien minuten begon het wel een tikkeltje eentonig te worden; we vragen ons oprecht af hoe lang het allemaal leuk blijft. In onze speelsessie ontbrak nog enig verhaal, de coöperatieve mogelijkheden en de multiplayermodus, die hopelijk al een heel verschil gaan maken.
