Hands-on: Star Trek: Bridge Crew
Star Trek: Bridge Crew
Er zijn ondertussen al redelijk wat VR-games op de markt en daarbij denken we vaak aan een soort experiences, die niet echt heel veel gameplay bevatten, maar je wel het gevoel geven dat je iets hebt beleefd. Die games zijn leuk voor even, maar hebben meestal een nogal korte levensduur. Onze eerste vraag bij Star Trek: Bridge Crew,was dus of de game ons langer dan pakweg een uurtje aan de praat zou kunnen houden.
Op het eerste zicht denk je misschien dat dit niet het geval zal zijn. De opzet van Star Trek: Bridge Crew is dan ook bijzonder eenvoudig. Vier spelers kunnen samen aan het roer staan van de Enterprise of het nieuwe schip Aegis en zo een aantal missies uitvoeren in de ruimte. Het lijkt er dan ook op dat je niet echt veel zal kunnen uitvoeren en dat de gameplay niet bepaald diepgaand is, maar de game wist ons al snel te verrassen.
Star Trek: Bridge Crew is voornamelijk een co-op game voor vier spelers, waarbij elke speler een eigen rol op zich neemt. Er is op het ruimteschip plaats voor een engineer, een helmsman, een tactical en een captain. Die vier rollen moeten goed samenwerken om missies tot een goed einde te brengen. De captain is de baas over het hele zootje. Hij krijgt de missiedoelen te zien en ook iets meer informatie over hoe die moeten worden ingevuld. De helmsman is de piloot, hij bestuurt het schip en kiest de volgende bestemming. De engineer moet de verschillende onderdelen van het schip draaiende houden door reparaties uit te voeren en door kracht te sturen naar bijvoorbeeld de wapens en de motor. De tactical van zijn kant kan dan weer vijanden beschieten of scannen.
De game kan trouwens ook volledig alleen gespeeld worden, waarbij de captain er voor kan kiezen om de AI zijn ding te laten doen en enkel wat orders geeft, maar hij kan ook elke rol tijdelijk overnemen, om zo elke beslissing volledig in handen te hebben.
Die vier rollen hebben geen immens uitgebreide taak en de kracht van de game ligt dan ook in de samenwerking. Elke gamer kan apart beslissingen nemen, maar als die dat doet zonder overleg, dan zal die weinig effect hebben. Een klein voorbeeldje op dat vlak: de engineer kan kracht naar de wapens sturen om de afstand waarop die effectief zijn te verhogen. Als de tactical dus kracht voor de wapens vraagt, dan moet die ook meegeven hoe ver het doelwit verwijderd is. De helmsman kan er ondertussen voor zorgen dat het schip dichter bij het doelwit komt, zodat er minder energie aan verspild moet worden. Er is immers geen onuitputtelijke bron aan energie en die moet ook gebruikt worden voor andere onderdelen.
Zo zijn er verschillende scenario’s waarbij de spelers goed moeten samenwerken, om hun missie tot een goed einde te brengen. Hoe ze dat doen ligt volledig in hun handen, want vaak zijn er meerdere oplossingen om een missie af te ronden.
We moeten eerlijk zeggen dat we vrij hard onder de indruk zijn van de manier waarop Star Trek: Bridge Crew zijn spelers dwingt om goed samen te werken. Dat zorgt er immers voor dat een geslaagde missie ook echt als een succes van de vier spelers aanvoelt en niet enkel van één speler die toevallig iets beter is.
Star Trek: Bridge Crew heeft daarnaast nog één groot voordeel ten opzichte van andere VR-games en dat is een lange speelduur. De ontwikkelaars beloven ongeveer 40 uur aan gameplay, bestaande uit een aantal story missions en ongoing voyages. Die ongoing voyages zijn misschien nog het interessantste aspect van de game. Ze bestaan uit een aantal missies die steeds op een random manier worden ingevuld, waardoor missies steeds op een andere manier kunnen verlopen. Toen we vroegen of er in de toekomst een mogelijkheid kwam voor spelers om zelf missies in elkaar te steken, met de tools die de ontwikkelaars hebben gebruikt, werd daar noch ontkennend, noch bevestigend op geantwoord.
Zoals we in het begin van deze preview al zeiden, kan je Star Trek: Bridge Crew spelen in het nieuwe schip Aegis en in de goede oude Enterprise. Die Enterprise kan je aanzien als de hard mode van de game, want in tegenstelling tot bij de Aegis is alles veel minder gestroomlijnd en wordt niet overal mooi aangeduid waarvoor elk knopje dient. De ontwikkelaars hebben dan ook met heel veel zorg het origineel uit de films en de serie nagemaakt. Gelukkig is er ook een help-mode, waarbij je wat extra hulp krijgt. Spelers die zonder willen spelen, zullen eerst flink wat uurtjes moeten leren waarvoor elk knopje dient.
