Hands-on: Prey
Prey
[gespeeld op pc]
Tijdens onze eerste preview van Prey enkele weken geleden leerden we dat de Typhon, het buitenaardse ras waar je tegen moet strijden in de game, een bende irritante klootzakjes zijn die zich overal kunnen verstoppen. In onze tweede speelsessie was het echter tijd voor zoete wraak, want nu beschikken ook wij over een aantal krachten die hen het leven zuur zullen maken.
Onze eerste preview toonde het begin van de game, waarin we kennis maakten met de hoofdrolspeler en de bizarre situatie waarin hij verzeild is geraakt. Nu maken we een klein sprongetje voorwaarts. We weten al iets beter wat er aan de hand is en we komen ook al iets steviger voor de dag, al hebben de aliens met hun speciale krachten wel nog een flink voordeel op ons. Maar niet voor lang meer.
Vrijwel van bij de start vinden we de Psychoscope, een bril waarmee we de omgeving kunnen scannen. Zo kunnen we verborgen Mimics of andere vijanden beter in het oog houden, maar het ding laat je ook toe om extra informatie te vergaren over de wezens. Die extra informatie is van cruciaal belang, want ze geeft je de toegang tot enkele nieuwe Neuromods, het upgradesysteem in Prey.
De eerste Neuromods die je in de game kan toevoegen zijn allemaal ‘menselijk’: meer health, hacking… en ga zo maar door. Dankzij de Psychoscope krijgen we nu ook toegang tot de krachten van de Typhon en het is dan pas dat de strijd echt kan beginnen.
In onze preview kregen wij toegang tot de Kinetic Blast en de Mimic-kracht. Die eerste kracht is vrij vanzelfsprekend. Je kan je psi, een soort van mana in Prey, gebruiken om vijanden weg te duwen en ze zo op een afstand te houden en wat schade toe te brengen. Niks spectaculair, maar wel handig als je onder druk komt te staan.
De Mimic-kracht is dan weer een stuk plezanter en heeft bovendien heel wat mogelijkheden. Dankzij die nieuwe kracht kan je veranderen in allerhande voorwerpen, terwijl je ook nog kan bewegen. Word je omringd door een aantal vijanden die je vrij eenvoudig een kopje kleiner kunnen maken, dan verander je gewoon even in die koffietas die op het bureau staat, om zo hopelijk ongemerkt hen voorbij te sluipen. Pas wel op dat je niet te veel beweegt, want de aliens zijn natuurlijk niet dom en als ze een levenloos object zien bewegen, dan gaan ook zij zich na een tijdje vragen stellen.
Je veranderen in objecten is niet alleen nuttig om vijanden te ontwijken, je kan ze natuurlijk ook zo verrassen als je wil, maar nog belangrijker is dat je er puzzels mee kan oplossen. Zie je een kamer met heel wat wapens die je enkel kan bereiken wanneer je zo groot bent als een muis, dan is dat dankzij je nieuwe kracht geen enkel probleem meer. Denk er wel aan dat ook deze kracht je psi zal verbruiken en je dus niet zomaar uren als een of ander object kan ronddwalen.
Het toont ook meteen aan hoe Prey je verschillende wegen naar een doel wil geven. Zo kwamen we op een bepaald moment terecht in een kamer met een cel, waarin iemand opgesloten zat. Dankzij de computer kwamen we te weten dat hij werd gebruikt voor een aantal experimenten en dat hij bovendien een serieus strafblad had, met zaken als pedofilie. De man smeekt echter om hem vrij te laten en zweert dat zijn strafblad zwaar overdreven is en dat het verhaal ingewikkelder in elkaar steekt. Als speler heb je op dat moment de keuze: red je de man of stuur je hem een gewisse dood tegemoet. Wij besloten om hem te redden en kregen in ruil de code voor een deur, waarachter heel wat wapens te vinden waren. Die wapens hadden we ook op een andere manier kunnen bereiken, door gebruik te maken van onze krachten.
Later in de game zullen er ongetwijfeld meer van die morele keuzes aanwezig zijn en we gokken dat het niet altijd zo goed voor ons zal aflopen als vandaag. Naast de verschillende opties die je krijgt om je doel te bereiken en de vrijheid die je hebt om in het ruimtestation rond te lopen, wil Prey zich duidelijk opstellen als een game die je een paar keer opnieuw kan spelen. En na onze eerste speelsessies zouden we dat precies ook niet helemaal een ramp vinden.