Hands-on: Ghost Recon: Wildlands

Ghost Recon: Wildlands

El Sueno heeft een droom: een land waar hij in alle vrijheid cocaïne kan produceren en verdelen. Bolivia is voor hem het beloofde land en na jaren zwoegen en ploeteren heeft zijn Santa Blanca-kartel de macht gegrepen in het land. Nu zijn de Ghosts nog de enige redding voor Bolivia. Een team van vier soldaten krijgt de opdracht om El Sueno en zijn kartel zo snel mogelijk neer te halen.

Om tot El Sueno te komen, moeten ze wel eerst al zijn onderbazen onder de zoden stoppen, om zo zijn organisatie helemaal op zijn kop te zetten. Pas wanneer je daar in slaagt, zal de grote pas zich laten zien en krijg je de kans om het Santa Blanca-kartel voor eens en voor altijd het zwijgen op te leggen.

Onze preview werd opgedeeld in twee onderdelen. In een eerste fase gingen we op ons eentje aan de slag, terwijl we daarna in co-op met een team van vier spelers de vijand te lijf gingen. Om te beginnen mochten we alvast een eigen personage in elkaar steken. Volgens de ontwikkelaars heb je in de Character Smith miljoenen opties om een personage te maken. Vooral op vlak van outfit zijn er heel wat mogelijkheden.

Zodra we dat achter de rug hadden, kregen we onze eerste opdracht. Wat meteen opviel, is dat de volledige map van de game vanaf moment één beschikbaar is. Niet dat we aanraden om onmiddellijk zomaar overal naar toe te lopen.

De map is immers onderverdeeld in meer dan twintig provincies, waarbij elke provincie een sterrenrating krijgt. Als je terecht komt in een provincie die nog een beetje te zwaar voor je is, dan zal je in de game een melding krijgen die je waarschuwt daar misschien nog even weg te blijven. Eén van dergelijke provincies is trouwens al goed voor enkele uren speelplezier.

Door die grote map is er ook heel wat verscheidenheid in de spelwereld. Je zal bergen tegenkomen, maar ook zoutvlaktes, grote meren en bosrijke gebieden. Dat zorgt er ook voor dat de manier waarop je missies aanpakt flink varieert. Soms zal je gebruik maken van het hoogteverschil, terwijl je jezelf andere keren misschien verstopt in het bos.

Aangezien de wereld zo groot is, moet er natuurlijk ook heel wat te doen zijn. Naast de verhaalmissies, beschikt Ghost Recon Wildlands ook over heel wat kleine en grote zijmissies. Die hebben meestal betrekking op één van de andere facties in de game. Naast het Santa Blanca-kartel en de Ghosts spelen ook de rebellen en de politie namelijk hun rol. De rebellen zullen je doorheen de game steunen, terwijl de corrupte politie je meer dan eens voor de voeten komt lopen. Als je wil kan je zelfs een kleine oorlog laten uitbarsten tussen beide facties, om zo de vijand af te leiden.

Die zijmissies zijn volledig optioneel, maar kunnen je wel heel wat voordelen bieden. Om nieuwe skills te verkrijgen, heb je immers niet enkel skill points nodig, maar ook resources die je doorheen de wereld vindt. Bij heel wat zijmissies kan je flink wat extra resources scoren. Daarnaast vind je er ook wapens of onderdelen van wapens, die je in de Gun Smith kan gebruiken om je favoriete wapens zelf volledig in elkaar te steken.

Wanneer je alleen speelt, krijg je ook de controle over de drie andere personages. Je kan ze daarbij enkele opdrachten geven en wanneer je dat niet doet, volgen ze gewoon jouw voorbeeld. Wil je een vijand dus van verschillende hoeken aanvallen, dan moet je eerst alles goed plannen met je team. Alleen kost je dat dus ook meer tijd, dan wanneer je met vier spelers samen aan de slag gaat.

De game toont dan ook pas zijn echt potentieel wanneer je met vier spelers aan de slag gaat, vooral wanneer die ook echt met elkaar communiceren. Dan merk je pas hoe groot het aantal opties is om een missie aan te vatten.

Zo gingen we aan de slag met een missie waarbij we een vliegtuig moesten stelen. De eerste keren mislukte die, omdat we onze tactiek niet goed voor elkaar hadden. Daarna besloten we om met een helikopter boven het gebied te gaan hangen en vervolgens met een parachute naar beneden te springen. Zo kwamen we elk aan een andere hoek van onze vijand en konden we hem van vier kanten tegelijk aanvallen. Dankzij die tactiek was die missie plots een makkie.

Ook bij andere missies is het aangeraden om eerst het gebied te scouten met je drone, voor je zomaar blind op de vijand afloopt. Het is zeker niet onmogelijk om enkel met het grote geschut te werken, maar het echte plezier zit hem toch in een goede tactiek en het volledig overrompelen van je vijanden. Ghost Recon Wildlands is dan wel op je eentje te spelen, maar wij raden het toch aan om met drie andere vrienden aan de slag te gaan.

Visueel was er in de versie die wij gespeeld hebben nog wel wat werk aan de winkel. Zo hadden we last van textures die laat laadden, pop-ups en enkele bugs. Daarnaast moeten we wel toegeven dat de wereld knap gemaakt is. Er zit echt leven in Bolivia.