Hands-off preview: Vampyr
Vampyr is het kindje van ontwikkelaar Dontnod Entertainment en uitgever Focus Home Interactive. De ontwikkelaar doet misschien niet meteen een belletje rinkelen, maar Remember Me en Life is Strange doen dat misschien wel. Over deze game was er nog niet zoveel bekend, maar een presentatie later hebben we er nu een beter zicht op.
Om te beginnen is Vampyr een third person action RPG die zich afspeelt in het jaartal 1918 in London. Je kruipt in de huid van Jonathan Reid die terugkeert van de Eerste Wereldoorlog. Het was tijdens deze terugkeer dat Jonathan een vampier werd, maar hij weet niet hoe. Zo begint de zoektocht naar de oorzaak, de hele basis voor het verhaal.
In de stad, die geteisterd wordt door de Spaanse griep, loop je rond als dokter en ben je in staat om mensen te helpen ... of ze leeg te zuigen. Als je bloed opzuigt, krijg je meer ervaringspunten en hoe meer bloed je tot je neemt, hoe meer ervaring je dus vergaart. Stijgen in level gaat dan ook gepaard met extra vaardigheden en je wordt ook sterker dan.
Uiteraard is dit niet allemaal zonder gevaar, want elk overlijden heeft gevolgen. Er is een groep, genaamd The Guard People, die weten dat er een vampier in de stad ronddwaalt en die dan ook actief naar jou op zoek zijn. Een spoor aan onschuldige slachtoffers met 2 gaatjes is dan niet meteen de hints die je wil achterlaten.
Wanneer je toch een beetje je geweten wil sussen, kan je het enkel munten op mensen die iets kwaadaardig hebben uitgevoerd. Iedereen draagt namelijk een verleden mee en door gesprekken te voeren of goed af te luisteren kom je heel wat te weten. De wereld is semi-open, want je kan niet zomaar overal rondlopen. Als je huizen binnen wil gaan, moet je immers eerst uitgenodigd worden (wat past in de vampieren-traditie natuurlijk). Mocht je nadien mensen willen aanvallen, dan heb je wel een klein arsenaal aan moves (en speciale aanvallen), maar de combat is wel uitdagend te noemen. Bovendien stijgen de vijanden ook mee qua level waardoor het niet plots een eitje wordt.
De wereld bestaat uit vier districten, maar je kan toegang verliezen tot districten als je echt te gulzig bent. Die zet is onomkeerbaar, dus bezint eer ge begint, want een afgesloten district vol hersendode zombies is meteen een domper op je spelvreugde. Je moet dus echt rekening houden met actie-reactie en dat je daden ook gevolgen hebben, met soms onvermijdelijke repercussies voor het verhaal en de wereld. Met je doktersgaven kan je de karmabalans wat in evenwicht houden, maar in essentie zit je enkel met negatieve karma, geen positieve. Het is aan jou hoe je hiermee omgaat.
Grafisch zag Vampyr er zeker niet slecht uit. De personages waren tot in de puntjes afgewerkt en London straalde een bepaalde grimmige sfeer uit. Ook het geluid is van een degelijk niveau en dit trekt zich door naar de conversaties die werden gevoerd. Benieuwd hoe lang het zou duren? De main quest op zich zou 15 uur van je tijd moeten inpalmen.
