Hands-on preview: For Honor
For Honor
Wie vorig jaar had verwacht dat Ubisoft een zwaardvechtgame zou aankondigen zou voor gek zijn verklaard, maar toch was hij daar: For Honor - een game waarin je als zwaardvechter je plek in de geschiedenis veiligstelt.
Tijdens de E3 mochten wij aan de slag met de singleplayermodus van de game. Hierin ga je wisselend aan de slag met een ridder, Viking en samoerai en vecht je mee in verschillende slagen door de tijd heen. For Honor schetst een wereld waarin deze drie facties eindeloos met elkaar in conflict zijn. Waar het conflict ooit mee is begonnen, weet niemand meer, maar elke keer als iemand zijn hand uitsteekt als een teken van goede wil wordt deze zonder pardon afgehakt. Een vierde partij zorgt er voor nog onbekende redenen voor dat deze drie partijen doorgaan met elkaar afslachten.
Wij gaan daar vooralsnog vrolijk in mee en tijdens de hands-on gingen we eerst aan de slag als ridder, om vervolgens nog een potje te knokken als Viking. De ridder beschermde zijn kasteel van een aanvallende macht. In tegenstelling tot in de multiplayermodus wordt er in de singleplayer een verhaal verteld en krijg je geregeld opdrachten om het verhaal voort te stuwen: bestorm de muur, zorg dat de brug omlaag gaat en help een groep mederidders die aan de verliezende hand zijn. Het zijn niet de spannendste opdrachten, maar ze helpen je om jezelf van tussenfilmpje naar tussenfilmpje te vechten om het verhaal te ontrafelen.
Wel net als in de multiplayer mondt de missie uit in een slagveld waarin twee inwisselbare computergestuurde legers met elkaar in gevecht zijn en jij je hier als belangrijke ridder een weg doorheen knokt. Waar deze inwisselbare soldaten met een aantal drukken op de knop naar het hiernamaals worden verwezen, zijn het de hoger geplaatste ridders die de uitdaging bieden.
Zodra je een van deze heren tegenkomt verandert het spel van een simpele hack & slash in een één op één gevecht waarin het belangrijk is om goed op de acties van de tegenstander te letten. Je krijgt bij het aanvallen de mogelijkheid om toe te slaan in een van drie richtingen (links, rechts en boven), maar ook de tegenstander houdt zich aan dit driepuntsvechtsysteem. Het is niet alleen van belang dat je op het juiste moment aanvalt, maar ook moet je de aanvallen van de tegenstander pareren door je zwaard de juiste richting op te houden.
Je kunt de tegenstander belagen met een lichte aanval en een zwaardere aanval – waar de zwaardere meer schade doet, maar ook meer tijd in beslag neemt en je dus blootstelt aan een tegenaanval. Daarnaast kun je de oppositie ook nog een flinke beuk geven zodat de tegenstander even uit balans is. Wanneer dit gebeurt, kun je de vijand zelfs oppakken en tegen een muur aan beuken, of nog beter, er van afgooien. Verder heb je nog een aantal bonussen die je kunt oppikken tijdens het spelen; denk hierbij aan jezelf healen of jouw zwaardklappen een tijdje net even wat sterker maken.
Het systeem werkt uitstekend, maar haalt wel redelijk de vaart uit de gameplay en we vragen ons oprecht af hoe lang het leuk blijft. Elk gevecht komt namelijk uit op een soort steen-papier-schaar spel, waarin de moeilijkheidsgraad enkel wordt verhoogd door de reactiesnelheid van de vijand omhoog te krikken. Hopelijk zit er in de uiteindelijke game meer variatie zodat het zwaardvechten langere tijd interessant blijft.