Hands-off preview: Call of Duty: Infinite Warfare
Call of Duty: Infinite Warfare
Er werd hard geroepen om een terugkeer naar de Tweede Wereldoorlog voor de Call of Duty-serie. Fans leken klaar met het moderne schietgeweld dat Call of Duty ze de laatste jaren voorschotelde. Infinity Ward kiest er echter niet voor om een stap terug te doen in de tijd, maar neemt in plaats daarvan een enorme sprong vooruit in de toekomst. Call of Duty gaat de ruimte in. To infinity and beyond.
Dat Call of Duty: Infinite Warfare zich in de toekomst afspeelt, betekent niet dat we de extreemste sci-fi wereld ooit te zien krijgen. Ontwikkelaar Infinity Ward schetst een toekomst die volgens hen redelijk realistisch is. Alle landen op aarde hebben onder druk van populatiegroei en slinkende natuurlijke bronnen besloten om hun handen ineen te slaan en de United Nations Space Alliance (UNSA) op te richten. Deze organisatie zorgt ervoor dat grondstoffen op andere planeten worden gedolven en richting aarde worden gestuurd zodat de bevolking kan overleven.
De belangen zijn enorm en zoals het meestal is met grote belangen: er ontstaat wrijving. De UNSA wordt beschermd door de Solar Associated Treaty Organization (SATO), maar wordt al jaren bedreigd door de Settlement Defense Front (SDF). De SDF heeft al vaker kleine aanvallen uitgevoerd op de kolonieën waar de UNSA zijn grondstoffen vandaan haalt, maar aan het begin van Infinite Warfare gaan ze een stap verder: ze vallen de aarde aan. Terwijl de UNSA met een parade van de militaire ruimtevloot de massa in Genève probeert te vermaken, slaat SDF toe. Met een verwoestende aanval slagen ze er in zo'n tachtig procent van de UNSA-vloot te vernietigen en storten ze het universum in een allesomvattende oorlog.
We stappen in de schoenen van kapitein Nick Reyes net nadat de aanval op Genève heeft plaatsgevonden. Terwijl Reyes langzaam omhoog komt, hoor je de inwoners van de Zwitserse stad gillen en schreeuwen terwijl ze een (hopelijk) veiligere plek opzoeken. Reyes daarentegen rent natuurlijk richting de bron van de ellende. Door straten gevuld met stof en rook gaat onze nieuwe protagonist de verschillende soldaten van de SDF te lijf. Niet alleen, natuurlijk, want Reyes wordt bijgestaan door een team aan soldaten, waarvan zijn trouwe robot Ethan de meest opvallende is.
Ethan is een handige sidekick aangezien hij meer kogels kan absorberen dan zijn menselijke lotgenoten. Echter is Ethan niet de enige robot in de game, ook de SDF heeft een legio niet-menselijke soldaten in dienst. De robots zijn een stuk lastiger neer te halen dan de menselijke vijanden en zelfs wanneer ze verslagen lijken, kunnen ze nog voor gevaar zorgen. Zo zagen we hoe een robot door kogels doormidden werd gekliefd. Ondanks het gebrek aan een onderlijf blijft de robot gewoon doorvechten totdat je een laatste kogel door zijn moederbord boort.
Om je te helpen de verschillende vijanden wat effectiever om het leven te brengen krijg je een aantal futuristische gadgets mee. Zo heeft Reyes een spider-mine, die op eigen initiatief een vijand uitzoekt, op zijn rug springt en ontploft. Ook zien we hoe Reyes wat later in de missie een Jackal inroept. Dit ruimteschip weet, met wat aanwijzingen van Reyes, een heel bataljon aan vijanden uit de weg te ruimen.
Hoewel dit gedeelte van de presentatie bijzonder spectaculair was, konden we ons niet onttrekken aan het gevoel dat we dit al vaker hadden gezien. Het voelt ons nog net even iets te bekend. Het wordt dan ook pas echt interessant wanneer we in de Jackal stappen en we met een razende versnelling richting de ruimte schieten.
Hier is het geweld ook in alle hevigheid losgebarsten. Overal worden dogfights uitgevochten terwijl de grotere schepen constant onder vuur liggen van de kleine, goed manoeuvreerbare ruimtevaartuigen. Als een zwerm muggen krioelen ze om de grote oorlogsschepen heen en dat levert een indrukwekkend uitzicht op. Reyes is echter niet de dampkring uitgetreden om te genieten van het ruimtelandschap, maar om de tegenaanval in te zetten. Opvallend is dat de wapens op de Jackal geen wapens zijn zoals je die misschien verwacht op een ruimteschip. Er komen gewoon kogels uit de loop en lasers zijn vooralsnog nergens te bekennen.
Samen met zijn team krijgt Reyes om een groot ruimteschip uit te schakelen. In plaats van het gevaarte te lijf te gaan met zijn Jackal, kiest Reyes voor een persoonlijkere aanpak. Hij stapt uit zijn voertuig en al zwevend gaat hij de vijand te lijf. Met een soort grappling gun schiet hij van punt tot punt totdat hij een bom weet te plaatsen op de brug van het ruimteschip. De bemanning wordt met pijnlijke precisie uitgemoord en het schip opgeblazen terwijl Reyes ontsnapt in zijn Jackal. Het is een spectaculair gezicht waarvan we hopen dat het even goed speelt als het er uitziet.
Na de presentatie van Infinite Warfare kregen we nog een kleine verrassing: het eerste level van de remake van Call of Duty 4: Modern Warfare. Het is bizar om deze bijna negen jaar oude game in een nieuw jasje te zien. Helaas wordt de game enkel verkocht als onderdeel van de duurdere edities van Infinite Warfare, maar wat we ervan hebben gezien, ziet er bijzonder goed uit. De nieuwe belichting en watereffecten tonen een prachtig schouwspel op de Russische olietanker terwijl Captain Price en Soap MacTavish de terroristen naar de eeuwige jachtvelden sturen.
