Hands-on: No Man's Sky
No Man's Sky
[gespeeld op PS4]
Toen No Man’s Sky voor het eerst aan de oppervlakte kwam, vielen bij heel wat mensen de monden open. Niet alleen toonde de game een bijna onwezenlijke ambitie, ze werd bovendien nog eens in elkaar gestoken door een kleine studio als Hello Games, die tot nu toe enkel Joe Danger en diens opvolger op het conto had staan. Begrijp ons niet verkeerd, Joe Danger is een geweldig spel, maar het is toch nog iets anders dan een onmetelijk universum uit de grond stampen.
Zoals jullie waarschijnlijk al wel zullen weten, draait in No Man’s Sky alles rond het ontdekken van een universum met een bijna oneindig aantal planeten. Als ontdekker kan je van planeet naar planeet reizen en zo kom je vaak terecht op een planeet waar nog geen enkele andere speler is geweest. Alle dieren die er leven, zal jij dan ook mogen ontdekken en benoemen. No Man’s Sky heeft echter ook een doel: het bereiken van het centrum van het universum. Het is wel volledig aan jou of je daar belang aan hecht. Wil je gewoon van planeet naar planeet springen, dan is dat geen enkel probleem.
Heel het universum wordt procedureel gegenereerd, waardoor de game dus vrijwel oneindig kon worden gemaakt. Dat systeem zat niet van bij de start in de game, zo wist Sean Murray van Hello Games ons te vertellen. Hij was in het geheim al bezig aan dat idee, terwijl zijn team eigenlijk het plan had om alle planeten zelf te ontwikkelen, wat No Man’s Sky een stuk beperkter had gemaakt natuurlijk.
Tot nu toe hebben we vooral opgewekte planeten gezien met hier en daar wat dinosaurusachtige wezens, maar niet alle planeten volgen dat stramien. Zo kwamen we tijdens onze speelsessie terecht op een ijsplaneet en op een planeet die ongelooflijk heet was. Dankzij je ruimtepak kan je daar een tijdje overleven, maar dat is ook niet onbeperkt. Met tijd en stond zal je dus beschutting moeten zoeken om je schild opnieuw op te laden. Gelukkig zijn niet alle planeten onbewoond en kan je hier en daar wat nederzettingen vinden waar je even op bezoek kan. Je kan ook schuilen in grotten, waar de temperaturen iets draaglijker zijn.
Dat sommige planeten bewoond zijn, was voor ons toch enigszins een verrassing, want daar hadden we eerder nog niets over gehoord. In het universum leven blijkbaar enkele verschillende rassen, waarmee je een band kan vormen. Dat doe je door met hen te handelen of tijdens gesprekken met een lid van een bepaald ras de juiste keuze te maken. Om dat te doen moet je wel eerst de taal leren natuurlijk. Dat doe je door monoliths te scannen. Dat zijn overblijfselen van een oude beschaving die je niet enkel de taal zullen leren, maar die je ook wat extra achtergrond bieden. Zo kom je stukje bij beetje te weten hoe het universum en de verschillende rassen in elkaar zitten. De monoliths kunnen je daarnaast ook enkele perks geven. Wat je te zien krijgt bij het scannen van zo’n monolith hangt af van steen tot steen.
Planeten zijn trouwens echt immens. Tijdens het spelen dwaalden we per ongeluk een beetje af, waardoor we letterlijk in niemandsland terecht kwamen. Toen we een waypoint vonden, dat ook even de omgeving scant om te zien of er iets in de buurt is, kregen we letterlijk niets te zien. Je enige oplossing op dat moment is gewoon ronddwalen tot je opnieuw intelligent leven tegen komt.
No Man’s Sky draait natuurlijk niet enkel rond overleven en het bezoeken van planeten. Je kan ook allerhande zaken verzamelen, die je dan weer kan gebruiken om te ruilen met de verschillende rassen of om upgrades uit te voeren. Die upgrades zijn verdeeld over je schip, je wapen en je ruimtepak. Je hebt vrijwel de volledige vrijheid over de upgrades die je wil gebruiken. Wil je met je schip grote afstanden kunnen afleggen, terwijl je eigenlijk amper je wapen gebruikt, dan kan je volledig kiezen voor je schip, maar het kan ook helemaal andersom. De keuze is aan jou.
Om bepaalde upgrades uit te voeren, heb je wel de juiste plannen nodig en die plannen liggen vaak verborgen in een fabriek of een ander gebouw van één of ander ras. Om het te bemachtigen zal je dus moeten inbreken. Dat is echter niet naar de zin van de sentinels, robots die blijkbaar de taak hebben gekregen om het universum te beschermen tegen destructieve ontdekkers als jij. Hoe meer zaken je vernielt, hoe hoger je wanted level zal zijn en hoe meer sentinels er dus op je af zullen komen. Af en toe zal je echter ook geld nodig hebben en dat geld krijg je door ontdekkingen te uploaden. Hoe meer je ontdekt, hoe meer je dus kan verdienen.
Als speler kies je zelf hoe je het spel speelt. Je kan de hele vredelievende ontdekker zijn, die geen vlieg kwaad doet, maar je kan het ook iets agressiever aanpakken. Sommige gamers zullen dan weer zo snel mogelijk hun weg naar het centrum van het universum zoeken, terwijl iemand anders oneindig lang zal ronddwalen, maar nooit ofte nimmer het einde van het spel zal zien.
Er zullen ook spelers zijn die bijna nooit zullen landen op planeten, want ook dat is mogelijk. Je kan eindeloos rondreizen in de ruimte, waarbij je van ruimtestation naar ruimtestation gaat. Onderweg kan je grondstoffen verzamelen door asteroïden in puin te schieten, maar kijk wel uit voor ruimtepiraten, die het niet zullen laten om je uit de lucht te schieten.
Bij al die verschillende aspecten hebben we voorlopig wel nog één vraag: hoe lang gaan we dat allemaal graag doen? De game zit goed in elkaar en er is heel wat te doen, maar misschien hebben we het na enkele planeten wel gezien. No Man’s Sky lijkt ons dan ook een onmogelijke game om op enkele uurtjes deftig te tonen aan de pers. We kunnen immers nooit volledig uitdokteren of de game lang genoeg interessant blijft. We zijn wel onder de indruk van de opzet van de game, die heel wat mogelijkheden biedt en die eigenlijk volledige vrijheid geeft.
Waar we minder van onder de indruk zijn, was de technische kant van onze demo. Er zijn geen laadtijden en de overgang van ruimte naar planeten en terug is heel vloeiend, maar er zijn wel nog een hoop andere problemen. Zo hadden we heel wat last van pop-ups, deden de dieren meer dan eens vreemde zaken en hadden verschillende spelers last van bugs. Gelukkig duurt het nog enkele maanden voor de game verschijnt en is het volgens ons ook niet eenvoudig om een stuk te knippen uit een game als No Man’s Sky, maar het is toch iets dat we met argusogen in de gaten zullen houden.
