Hands-off preview: Ghost Recon Wildlands
Ghost Recon Wildlands
Eén van de grote verrassingen qua onthulling tijdens de voorbije E3 was Ghost Recon Wildlands. Met die titel wil Ubisoft duidelijk een nieuwe weg inslaan met de reeks. Dat wil niet zeggen dat oude waarden verdwijnen, maar voortaan lijkt alles te zullen draaien om teamwerk en het maken van juiste keuzes.
Ghost Recon Wildlands heeft een redelijk typische achtergrond. In de nabije toekomst is Bolivia uitgegroeid tot het absolute drugsland. Ze hebben zowat de hele wereldmarkt in handen en de grote drugsbazen heersen over het land met Santa Blanca als meest gevreesde kartel. Het is dan ook de taak van vier geheime agenten om dat kartel naar de ondergang te leiden. Hoe ze dat moeten aanpakken? Dat is volledig aan jou.
Hier begint immers het meest in het oog springende aspect van Ghost Recon Wildlands. Als spelers heb je de volledige macht over het verloop van een missie. Met maximaal vier spelers zal je een plan moeten uitdenken en dat tot in de puntjes moeten uitvoeren. Ghost Recon Wildlands wil op dat vlak zoveel mogelijk vrijheid geven. Het is dan ook niet de bedoeling dat je team mooi samen blijft de hele tijd, tenzij je dat zelf wil. Terwijl twee personen een kamp infiltreren en bekijken hoe ze het beste een aanslag kunnen plegen, kan een andere speler dan weer ergens extra informatie proberen vrij te krijgen. Het vierde teamlid kan dan van op een hoogte een oogje in het zeil houden bijvoorbeeld.
Ghost Recon Wildlands belooft dan ook volledig non-lineair en niet scripted te zijn. Dat houdt in dat je kan gaan en staan waar je wil en dat je missies afhaspelt wanneer jij dat wil. Het houdt ook in dat je missies dus kan aanvatten zoals jij dat verkiest. Heb je het als speler meer begrepen op de brute aanpak, dan trek je een wapen en ga je vol in de aanval. Hou je toch niet zo van kogels in je lijf, dan sluip je door het struikgewas en leg je vijanden op een stille maar dodelijke manier neer. Wederom bepaal jij dat, maar hou er rekening mee dat een kompaan misschien wel zaken aan het uitvoeren is die je zelf niet had gedaan, wat dan wel verstrekkende gevolgen kan hebben voor waar jij nu mee bezig bent.
Heb je echter niet veel zin om zelf aan de slag te gaan, dan kan je altijd proberen om een klein oorlogje te ontketenen tussen de verschillende facties in de spelwereld. Terwijl zij dan lustig op elkaar zitten te schieten, kan jij aan de haal gaan met die helikopter die je zo nodig hebt om de missie tot een succesvol einde te brengen.
Het is een grote uitdaging die Ubisoft hier aangaat, want te veel vrijheid kan soms averechts werken. Wat we tot nu toe al zagen van de game geeft ons echter hoop. Eén missie kan echt op meerdere waardige alternatieven worden afgehandeld. Het blijft natuurlijk afwachten hoeveel verschillende soorten invalshoeken er zijn. Als je als gamer immers steeds het gevoel krijgt te kunnen kiezen tussen drie of vier opties, dan val je ook al snel in herhaling. Na verloop van tijd kies je dan steeds simpelweg voor de optie die je het meeste succes brengt, keer op keer.
Visueel wordt Ghost Recon Wildlands ook een zware dobber. Een realistische open wereld er overal mooi laten uitzien, het is niet iedereen gegeven. We kunnen wel zeggen dat de game er momenteel knap uitziet, maar dat heeft ook zijn gevolgen. Tijdens de demo kregen we namelijk nogal veel lege gebieden te zien. We begrijpen dat we in Bolivia zijn en dat het daar warm is, waardoor er op bepaalde plekken dus weinig begroeiing is, maar we zouden toch graag net iets meer leven zien. Nu hebben we het gevoel dat bepaalde plekken op de map een dorpje of een kamp zullen krijgen en dat daar mensen zullen leven. De rest is er dan meer voor spek en bonen bij en om een gevoel van een grote wereld te creëren.
