Hands-off preview: Total War: Warhammer
Total War: Warhammer
Jarenlang ging het in Total War om de meest nauwkeurige uitbeelding van verschillende oorlogen en tijdperken. Zo kwamen de Romeinen voorbij, zijn we afgereisd naar de Middeleeuwen, hebben we gevochten met de verschillende Japanse stammen en mochten we ook opdraven in het leger van Napoleon. Al deze historische nauwkeurigheid wordt in het nieuwste deel echter overboord gegooid: we gaan op pad in de wereld van Warhammer.
Geen historische achtergrond betekent dat de ontwikkelaars van Creative Assembly niet langer gebonden zijn aan de werkelijkheid en dus hun creatieve vrijheid eindelijk kunnen botvieren op de serie. Tenminste, binnen de perken van de Warhammer-franchise natuurlijk, want de tabletop-game van The Games Workshop levert de setting voor de nieuwste Total War. Weg met de bataljons aan eenheidsworstsoldaten; welkom diversiteit.
We krijgen een strijd te zien tussen Karl Franz, leider van het menselijke rijk The Empire, en Grimgor Ironhide, die bij de Orcs en Goblins van de Greenskins met de scepter zwaait. In de uiteindelijke game worden deze twee rassen bijgestaan door de dwergen van High King Thorgrim en de ondoden van Mannfred von Carstien, maar voor de demonstratie focussen we op deze twee veldheren, die het strijdtoneel al vliegend betreden. Terwijl Franz op zijn griffioen zijn troepen opzweept, weet Grimgor op de rug van zijn draak de groene vechters moed in te boezemen. We kunnen beginnen.
Wanneer de ontwikkelaar in een vogelvlucht met de camera over het strijdveld heen beweegt zie je pas hoeveel verschil er tussen de eenheden zit. Waar de Greenskins komen opdraven met simpele orcs, mensetende reuzen en een gigantische spin met daar bovenop boogschutters, weet The Empire te verrassen met steampunk tanks, magiërs en indrukwekkend ogende oorlogsmachines.
Verder wordt ook gauw duidelijk dat ondanks het feit dat de ontwikkelaars met de serie helemaal zijn losgeslagen, dit in essentie nog steeds een Total War-game is. Dat betekent dus dat bepaalde troepen een voordeel hebben tegen andere eenheden en zaken als moraal en locatie allemaal een rol spelen. Toch is er ook het een en ander veranderd aan de gevechten. Dit wordt met name duidelijk wanneer een goblin een paar houten vleugels ombindt, zichzelf op een katapult positioneert en wordt gelanceerd. Dan gebeurt er iets dat we niet hadden verwacht: we krijgen de controle over het groene mannetje. Het blijkt namelijk een kamikazepiloot te zijn en met souplesse weet de ontwikkelaar de goblin in een groep met vijanden te boren.
Vliegende goblins zijn echter niet de enige nieuwe toevoeging. Er zal ook voor het eerst magie in een Total War-game zitten. Waar de magiërs aan de kant van de Empire met een welgerichte magische straal de reus van de Greenskins tot zijn knieën dwingen, weet de orc shaman nog net iets meer indruk te maken. Terwijl de shaman wild met zijn staf zwaait wordt de lucht langzaam donker en voor we het weten komt er een meteoriet met een keiharde klap neer op een bataljon Empire-soldaten. Verbluffend om te zien.
Hoe indrukwekkend dit er ook uit mag zien, we hebben nog wel lichte zorgen over de balans. We zagen geen timer op het scherm, dus we weten niet hoe lang het duurt voordat de shaman zijn volgende salvo kan afvuren. We hebben er vertrouwen in dat Creative Assembly hier voor de juiste oplossing kiest, maar iets om op te letten is het zeker.
Waar je overigens ook snel op let zijn de fantastische animaties. In tegenstelling tot vorige Total War-games lijkt elk eenheid tot leven te komen. De reus pakt met gemak een aantal mensen op en bijt zonder pardon hun hoofd eraf, het griffioenenleger boort zich met pijnlijke precisie in een groep orcs en de twee leiders duikelen al vechtend door de lucht en storten af en toe neer in de vechtende massa. Deze tabletop-game is digitaal totaal tot leven gekomen.
