Hands-on preview: LEGO Dimensions
LEGO Dimensions
De toys-to-life markt lijkt al bijzonder verzadigd, dankzij jaarlijkse uitgaves van Skylanders, Disney Infinity en ook de Amiibo-reeks van Nintendo. “Niks van” zeggen ze bij Warner en LEGO en dus mogen we binnenkort weer hopen geld uitgeven voor Lego Dimensions en al diens poppetjes.
Een wezenlijk verschil is dat je niet zomaar een poppetje koopt, maar eigenlijk een klein Lego-setje waar in je in vele gevallen ook nog zelf mee kan knutselen. Denk daarbij maar aan de Bat Mobile die op verschillende manieren in elkaar gestoken kan worden en er zo telkens anders uit ziet. Zo mochten wij al meteen een blitser exemplaar in elkaar steken om vervolgens op een chip te plaatsen en in de game te verplaatsen. Uiteraard is enkel die “chip” van belang om te herkennen wat je net aan het importeren bent, maar iets meer bezigheid met de popjes zelf is wel een leuke extra bij LEGO Dimensions.
Verder hadden we eigenlijk ook gewoon de gebruikelijke LEGO-gameplay verwacht (waarin je quasi alles kapot kan meppen om muntjes van allerlei kleurtjes te vergaren). Dat is in essentie ook de basisgameplay van LEGO Dimensions, maar door de grote verscheidenheid aan personages krijg je echter wel veel variatie in de gameplay ook, want Batman- of Scoobydoo-levels zijn uiteraard anders opgebouwd dan de Portal-levels die we zelf onder handen mochten nemen.
GLaDOS en Chell waren in elk geval van de partij en we kregen dan ook puzzels voorgeschoteld met portalen en andere hersenkrakers. Je wordt daarbij niet verplicht om met specifieke personages te spelen, dus als je met 4 Batmans of met Gandalf, Scoobydoo en anderen wil opdraven, doe gerust. De twist zit echter niet in de graphics, want die zijn op hetzelfde niveau als andere LEGO-games, dus verwacht daar geen mirakels.
Het portaal waarop je je personages zet is echter wel uniek te noemen. Niet enkel kan je die volledig opbouwen uit LEGO-blokjes, hij is ook functioneel bruikbaar in de gameplay. Er zijn namelijk 3 verschillende delen aanwezig en die kunnen ook nog eens allemaal eigen kleuren aannemen. Puzzels waarin de personages op het scherm plots in verschillende kleuren rondliepen en we bijgevolg poppetjes moesten verplaatsen op het portaal om zo de kleuren overeen te doen stemmen, was dan ook verrassend te noemen. Ook de specifiek plaatsing van personages op de platformen (los van de eventuele) kleur, kan ook invloed hebben en op die manier ben je niet enkel op het scherm bezig met de game, maar ook daarbuiten.
Hiermee zet men de eigen game, los van de immense aantrekkingskracht van LEGO op zich, meteen in de kijker ten opzichte van de andere games binnen dit genre, gevestigde waarde of niet. Het is immers toch nog net iets anders om popjes aan de man te brengen en vervolgens te focussen op een game dan om het hele gebeuren rond de popjes en het oproepportaal mee te verwerken in de gameplay. Op dat vlak heeft men wel degelijk een streepje voor – zeker als men dit in de hele game zo weet door te voeren. De hele "winkel" die men volgepropt had met LEGO Dimensions-doosjes suggereert in elk geval dat men zelf goede verkoopcijfers verwacht en we begrijpen nu ook wel waarom.
