Hands-off preview: Horizon: Zero Dawn
Horizon: Zero Dawn
Het hing al een tijdje in de lucht, maar deze E3 was het dan zo ver. Guerrilla Games komt met een nieuw IP, en wat voor een. Een postapocalyptische wereld, robotdino’s en jagersstammen. Wij zijn geïntrigeerd door Horizon: Zero Dawn.
Het is duizend jaar nadat de Apocalyps heeft plaatsgevonden. De menselijke beschaving zoals we die nu kennen is verloren gegaan. De natuur heeft steden terug veroverd en de robotdino’s hebben hun intrede genomen. Maar wat is er nou precies gebeurd met de mensheid? Dat wilden de ontwikkelaars ons niet vertellen; hier moet je gaandeweg het verhaal achterkomen. Voor de overgebleven mensen is onze generatie vergelijkbaar met de Maya’s of de Inca’s, we weten dat ze hebben bestaan, maar we weten helemaal niet alles over deze bevolkingsgroepen uit de oudheid.
De overgebleven bevolking is verdeeld over verschillende stammen. De stam van hoofdpersoon Aloy zijn jagers, die naast het jagen op dieren voor hun huid en vlees, ook de Machines – hun naam voor de robotdino’s – op afstand houden. Verder zijn er nog stammen die zich bezig houden met handel of stammen die juist gefocust zijn op het ontdekken van verborgen technologieën. Het wordt interessant om te zien hoe Aloy met deze groepen in aanraking komt en zal omgaan.
Laten we immers niet vergeten dat Horizon: Zero Dawn een open wereld-RPG wordt, iets waar Guerrilla Games totaal geen ervaring mee heeft. Om dit gebrek aan ervaring te compenseren hebben ze meerdere ontwikkelaars bij Bethesda (Skyrim, Fallout) en CD Projekt Red (The Witcher) gehaald om te helpen met het bouwen van de wereld, het schrijven van het verhaal en het ontwerpen van de missiestructuur. Vooral op het gebied van wereldontwerp lijkt de invloed zijn vruchten af te werpen. De game ziet er niet alleen grafisch fantastisch uit, maar ook qua ontwerp komt de game tot leven. De wezens die op de screenshots en in de demonstratie voorbij komen zijn intrigerend en de wereld nodigt uit tot ontdekken. Een wereld die overigens zonder laadtijden te ontdekken zal zijn, althans, dat is de belofte.
En ontdekken zul je genoeg tijdens de main quest waarin je het verhaal achter de Apocalyps ontrafelt – tenminste, daar zinspeelde de ontwikkelaars van Guerrilla toch naar. Je zult ook echter genoeg tijd kwijt zijn aan zijmissies en extra activiteiten. Eén van de belangrijkste activiteiten is jagen. We zien in de demonstratie hoe Aloy richting een groep hertachtige robots sluipt. De ontwikkelaar vertelt ons dat ze dit doet om een paar van de tanks op de rug van de beesten te bemachtigen; de zogenaamde bio-fuel houdt het dorp van onze heldin draaiende.
Langzaam aan maakt ze vanuit de bosjes de zogenaamde Watcher onklaar. Deze robot waarschuwt de rest van de groep zodra je gespot wordt, wat er weer voor zorgt dat de groep binnen twee à drie seconden verdwenen is. Wanneer ze eenmaal op de groep begint te schieten, schieten deze robots als gazelles alle kanten op. Vrijwel exact zoals we dit eerder zagen op de persconferentie van Sony, maar ontwikkelaar Guerrilla vertelt ons dat er verschillende manieren zijn om de jacht aan te pakken. Een andere optie is om een touw tussen twee nabijgelegen rotsen te spannen. Aan dit touw zit een explosief vastgebonden en wanneer je de kudde laat schrikken en richting het touw jaagt, is het vuurwerk zodra ze de kabel bereiken.
Het jagen is niet alleen van belang voor de bio-fuel, maar ook voor de voorwerpen die je kunt onttrekken uit de kapotte robots. Met deze onderdelen kun je vervolgens je wapens upgraden of nieuwe pijlen craften. Er is ook gedacht aan een quick craft-modus waarmee je, wanneer je projectielen op raken, razendsnel weer nieuwe pijlen in elkaar kunt knutselen.
Deze pijlen zul je in ieder geval snel weer nodig hebben, want op al het lawaai komt een gigantische robotdinosaurus af. Deze robot T-rex, de Thunderjaw, komt met veel geweld op je afgerend en Aloy weet nog maar ternauwernood aan zijn kaken te ontsnappen. Met veel souplesse weet ze een aantal explosieve en elektrisch geladen pijlen op de gigant af te vuren. Het lijkt echter niet veel uit te halen, maar op een gegeven moment haalt Aloy met een raak projectiel de raketwerper op de rug van de Thunderjaw naar beneden. Niet alleen is het monster één van zijn wapens kwijt, wij hebben er eentje bij. Onze heldin pakt de raketwerper op en vuurt een aantal raketten af op het monster.
Met de goedgemikte raketten weten we verschillende stukken pantser van het monster af te schieten. Onder al dit metaal zitten de circuits van de Thunderjaw verstopt en met een paar pijlen weten we al heel wat schade aan te richten, maar nog niet genoeg om het monster neer te halen. Gelukkig hebben we een wapen waarmee we touwen in de robot schieten en deze aan het andere uiteinde vastzetten in de grond. Met een flinke klap krijgen we het monster neer en kunnen we pas echt schade aanrichten, maar de laatste klap wordt uitgedeeld door één goedgeplaatste explosieve pijl. We hebben gewonnen.
Het fascinerende van dit gevecht is dat er heel veel verschillende tactieken zijn. Alleen deze Thunderjaw heeft al 93 verschillende punten waar je bepantsering van zijn lichaam kunt schieten. Ook reageert hij op hoe jij het gevecht aanpakt. Schiet jij bijvoorbeeld zijn raketwerper van zijn rug, dan zal hij niet meer op een afstandje afwachten, maar je proberen te grijpen met zijn ijzersterke kaken. We kunnen natuurlijk ook een touw spannen tussen twee rotsen en de T-rex hierheen lokken. De mogelijkheden lijken haast eindeloos en wij kunnen in ieder geval niet wachten om al deze opties te ontdekken.
