Hands-on preview: GRID: Autosport
Griduele verbeteringen in GRID: Autosport
[gespeeld op pc]
CodeMasters lijkt iets goed te willen maken met GRID Autosport, want GRID 2 sloeg namelijk de plank lichtjes mis en zorgde voor rumoer onder de fans. Waar was de cockpit view? Waarom was de game zo anders dan deel 1? Deze kritiek heeft CodeMasters meegenomen en ze hopen dan ook dat deze nieuwe GRID-game het vertrouwen kan herstellen.
Bij het opstarten kwam een gevoel van herkenning naar boven, want de game oogt hetzelfde als zijn voorgangers. Het menu is overzichtelijk, grafisch is er weinig veranderd en ook inhoudelijk is er veel hetzelfde gebleven. Nadat je een naam hebt ingevuld kan je meteen aan de slag in een van de hoofdonderdelen; carrière, online of custom cup. Aangezien het om een preview gaat, was niet alles beschikbaar, maar we hebben een goed beeld gekregen wat de bedoeling is.
De races zijn opgedeeld in 5 categorieën en in elke categorie dien je jezelf omhoog te werken. In Touring is het gaan met de banaan en doe je alles wat je kan om een plekje voorin te veroveren. In Open Wheels is het juist oppassen geblazen omdat je voertuig een stuk sneller schade oploopt en hier draait het ook om perfecte bochten. Street levert een straatrace op waarbij alles een stuk compacter wordt, een korte afstand met veel bochten en simpele wagens die meer gericht zijn op acceleratie dan topsnelheid. Dan is er nog Endurance, waarbij je tot het einde van een timer dient te rijden. Des te langer je rijdt, des te slechter je wagen er aan toe zal zijn en dit heeft zijn invloed op het rijgedrag. Als laatste kan je aan de gang in Tuner, een mode waarin het driften centraal zal staan.
Elke categorie begint op level 0 en door goed te racen kun je snel hogerop komen. Er wordt gewerkt met seasons en het is de bedoeling zo hoog mogelijk te eindigen aan het einde van een seizoen. Naast het racen kan je ook punten verdienen met de zogenaamde contracten. Dit zijn extra opdrachten die je afsluit met sponsors en deze lopen uiteen van een bepaalde afstand rijden tot het hoger eindigen dan een bepaalde tegenstander. Per seizoen zullen er een aantal doelen vastgesteld worden en vaak zullen ze niet allemaal gehaald worden.
Om het jezelf gemakkelijker (of moeilijker) te maken kan je in het menu de moeilijkheidsgraad letterlijk naar eigen inzicht aanpassen. Wel of geen schade, hulp bij het sturen en ook de AI van de tegenstanders kunnen afzonderlijk worden ingesteld. Op Easy was het te gemakkelijk en eindigden we constant als eerste. Op Very Hard was dit wel even anders en de game is dus zeker uitdagend te noemen op deze stand. De flashbacks zijn trouwens nog steeds van de partij. Bij een flinke botsing kan je met een druk op de knop even terug in de tijd om de spectaculair ogende crash te voorkomen. Het schademodel van de wagens is echter niet super uitgebreid, maar toch is het voldoende om overtuigend over te komen, met hier en daar wat hangende en ingedeukte onderdelen. Grafisch doet de game mee met de gemiddelde racegames van vandaag, maar tegenover het aankomend geweld zal hij het wel moeten afleggen (niet geheel onlogisch aangezien deze op consoles previous-gen is). Op Ultra ziet de game er in elk geval gewoon strak uit. Sommige omgevingen bieden ook nog een mooi uitzicht en opvallend is dat zelfs de mensen in het publiek een gezicht hebben in plaats van de gebruikelijke pixelmassa.
Op de lagere moeilijkheidsgraad zijn de wagens een stuk beter te hanteren dan op Very Hard, al heeft dit uiteraard te maken met de vele hulp die je dan krijgt. Doe je het zonder hulpmiddelen, dan kom je met regelmaat in een slip terecht. Goed schakelen, op tijd afremmen en de bochten niet te scherp nemen zijn een aantal factoren die het verschil kunnen maken tussen het behouden van je positie of het achterstevoren in de zandbak belanden. Zodra er niet op tijd geschakeld wordt, zal dit ook vanzelf duidelijk worden: het krassende geluid dat door je boxen zal klinken, is overduidelijk. De motoren creëren een lekker geluid en zoals gamers verwachten zijn er verschillen te horen bij de uiteenlopende voertuigen.
Ondanks dat de game redelijk arcade is, geeft de game nog een aantal mogelijkheden om de auto aan te passen. Iets meer focus op versnelling of ga je juist voor hoge topsnelheid, dat soort zaken. De keuzes beperken zich wel tot de categorie die je kiest, dus verwacht geen immens diepgaand systeem. Bij elke aanpassing staat ook een korte uitleg zodat ook de leek een idee heeft wat er gebeurt of kan gebeuren. We dienen wel op te merken dat de besturing met het toetsenbord niet optimaal is, want met een controller kan je ook zachtjes knoppen indrukken, wat hier niet meteen mogelijk was bij de toetsenbordbesturing.
De game lijkt op het eerste gezicht veel goed te doen, maar toch is niet alles perfect. Een van de minpuntjes is de AI van je teamgenoot, waarmee je samen de races doorloopt. Zelfs al rij je alles feilloos en eindig je overal eerste, dan zal je maat onderaan in het reglement staan en verlies je nog het toernooi. Codemasters zegt op de hoogte te zijn van dit probleem en hopelijk heeft de uiteindelijke game het ook weggewerkt. Een ander minpuntje is de duidelijke focus op de console. Ondanks dat racegames over het algemeen lekkerder spelen op de console is het apart dat een pc-versie niet eens de muis detecteert. Daarnaast zou het grafisch een stuk beter kunnen mits CodeMasters deze versie geheel optimaliseert. Hopelijk zal in de uiteindelijke versie de cockpit view wel details bevatten, want momenteel is het nog niet veel soeps.
