Hands-on: Rayman Legends
Aanstekelijk moeilijk in Rayman Legends
Rayman Origins zette een tijdje geleden Rayman na vele jaren terug op de kaart. De titel was een kritisch succes, al waren de verkopen van de titel niet recht evenredig met alle lof die de game kreeg. Toch komt Ubisoft met een opvolger, eentje die oorspronkelijk enkel op Wii U zou verschijnen, maar nu ook naar verschillende andere platformen wordt gebracht. Rayman Legends laat nog enkele maanden op zich wachten, maar wij mochten al eens op bezoek bij Ubisoft om enkele levels te testen.
Tijdens de preview kregen we drie levels voorgeschoteld, die de variatie in de gameplay van Rayman Legends moesten tentoonspreiden. Om te beginnen gingen we aan de slag met een gewoon level, zoals we die al kennen van Rayman Legends. Je zal dus nog steeds levels moeten doorworstelen en onderweg looms moeten verzamelen, terwijl je vijanden en andere gevaren probeert uit de weg te gaan.
De sfeer is daarbij nog steeds dezelfde als in Origins: kleurrijke omgevingen, grappige personages en pittige platformonderdelen, want Rayman Legends is net als zijn voorganger geen eenvoudige game. Het is zeker niet onnoemelijk moeilijk, maar vaak mag je na 1 foutje al opnieuw beginnen.
Het tweede level dat we speelden, was een boss-level, waarbij we het aan de stok kregen met een immense mechanische draak. In een gevecht met de eindbazen zal je vaak al je trucjes moeten bovenhalen. De levels zijn dan ook een combinatie van verschillende elementen. Zo moesten we tijdens ons gevecht met de draak aanvallen ontwijken, razendsnel van platform naar platform springen en tegelijk lopen voor ons leven, terwijl de boel rond ons instortte. Het filmpje dat we kregen te zien na het verslaan van de baas, toonde nog maar eens dat Rayman Legends vol humor zit.
Ten slotte kregen we ook nog een muzieklevel voorgeschoteld. Het is dankzij deze levels dat er al flink wat te doen is rond Rayman Legends. De opzet is eenvoudig: loop zo snel als je kan naar rechts, terwijl je op regelmatige ogenblikken springt en vijanden een pak voor de broek geeft. Val niet stil, want dan word je ingehaald door een muur die je op de hielen zit. Het leuke aan deze levels is dat ze steeds rond een bekend nummer draaien. Zo speelden wij de mariachi-versie van Eye of the Tiger. Net als in de rest van Rayman Legends mag je hier geen fouten maken. Een keer te laat springen of niet op tijd klappen uitdelen en je kan opnieuw beginnen. Na onze speelsessie kennen ze op de Ubisoft-kantoren in ieder geval de eerste 10 noten van Eye of the Tiger voor de rest van hun leven uit het hoofd.
Momenteel kan je op Wii U natuurlijk ook aan de slag met de Daily Challenges, die als extraatje werden gemaakt na het uitstellen van de game om het een multiplatformtitel te maken. Die zijn gebaseerd op hetzelfde principe als de muzieklevels, al is het hier de bedoeling dat je zoveel mogelijk meters aflegt, om zo te bewijzen aan de rest van de wereld dat jij de meester van Rayman Legends bent. Het leuke daarbij is dat je steeds kan zien hoe spelers die qua prestaties in je buurt zitten, het hebben gedaan. Zo kan je misschien betere paden ontdekken die je het leven wat gemakkelijker maken.
Nog leuker wordt het wanneer je met twee spelers aan de slag gaat. Eén speler neemt dan de GamePad in handen, terwijl de andere aan de slag mag met een gewone controller. De persoon met de gewone controller moet lopen en springen en vooral veel vertrouwen hebben in zijn kompaan. Die moet immers een pad voor hem creëren door obstakels te verschuiven, vijanden te verslaan en ga zo maar door, iets wat de nodige stress en hilariteit oplevert.
