Hands-on: World Of Warcraft: Mists Of Pandaria
Vernieuwen in WoW: Mists of Pandaria
Gedaan met vanille-ijs, Illidan, Arthas en Deathwing. Een nieuwe tijdperk begint: het tijdperk van de snoezige samurai panda's, ook wel bekend als de Pandaren. Voeg daar nog eens pet battles (die veel weg hebben van Pokémon) en een boerderij à la Farmville aan toe en je hebt meer dan genoeg redenen om sceptisch te zijn over Mists Of Pandaria. Is dit het einde van één van de grootste MMO's ooit of keert de game terug naar zijn Horde vs. Alliance roots? Wij sloten ons alvast een weekend op om het voorlopige antwoord uit te zoeken.
Het zit Blizzard de laatste tijd nogal wat tegen. Diablo III had niet echt een vlekkeloze launch en de drang om de game te blijven spelen na het hoofdverhaal was er blijkbaar niet voor vele mensen. Ook World Of Warcraft verloor een aanzienlijk deel spelers door de toch wel teleurstellende Cataclysm-expansie. De populaire ontwikkelaar begint dan ook populariteit te verliezen en krijgt af en toe zelfs een vlaag negatieve reacties over zich heen door bepaalde veranderingen. Het is dus aan Mists Of Pandaria om zich opnieuw te bewijzen. Het doel? Terugkeren naar de roots en zich opnieuw focussen op de strijd tussen Alliance en Horde. Terug brutaler, terug moeilijker, terug beter.
Toegegeven, echt makkelijk is bovenstaand doel niet door de introductie van de Pandaren. Het panda-ras wekte bij vele spelers namelijk een cliché-beeld op van de snoezige en vredige panda die op zijn gemak leeft in het rustige Isle Of Pandaria. Dat net dat ras cruciaal is in een expansie die de brutale strijd tussen de Alliance en Horde opnieuw opwekt, lijkt voor vele spelers een slechte keuze. Meer nog, het geeft mensen het idee dat deze expansie opnieuw "casual" zal zijn.
Kung Fu Panda(ren)
Allereerst is er een groot misverstand dat we de wereld moeten uithelpen. In tegenstelling tot wat vele mensen geloven zijn de Pandaren geen goedkope kopie van Po uit de bekende Kung Fu Panda-film. Mensen die Warcraft III hebben gespeeld, weten namelijk dat het ras al langer bestaat, maar pas nu zijn intrede doet in World Of Warcraft. Hoe de vork precies in de steel zit en waarom dit ras besloten heeft om zich net nu te mengen in de strijd, dat moet je zelf maar ontdekken. Wat we wel kunnen zeggen, is dat het ras in het begin functioneert als neutraal ras. Pas na een heel resem quests af te werken, krijg je de uiteindelijke keuze om je aan te sluiten bij de Horde of Alliance. Daardoor is het meteen ook het eerste ras dat speelbaar is voor beide facties. Misschien wat lastig als je een Horde Pandaren bent en oom Gérard plotseling aan de Alliance kant staat mee te vechten, maar ja, de tegenstand moet nu eenmaal vermorzeld worden, familie of niet.
Verder brengen de Pandaren ook een heel nieuw gebied met zich mee, onder de naam Pandaria. Met zones als Jade Forest (waar er zich een helse strijd tussen de Jinyu en Hozen afspeelt), het prachtige Valley of the Four Winds en de sombere Dread Wastes lijkt Mists Of Pandaria een betere balans en variëteit te creëren dan Cataclysm. Zelfs het begingebied van de Pandaren is op ludieke wijze uitgewerkt en speelt zich af op een gigantische schildpad.
De stijl van Pandaria lijkt trouwens duidelijk een Oosterse invloed te hebben. Overal zie je pagodes en lange (rijst)velden, allemaal versierd met typisch Oosterse decoraties. Een hele verbetering tegenover Cataclysm, waar de inspiratie en originaliteit soms ver zoek waren. Op dat vlak is het zelfs vergelijkbaar met Northrend, een gebied waar Blizzard ook artistiek goed werk leverde. Meer nog, Pandaria doet het zelfs nog een tikkeltje beter met zaken als de "Great Wall Of Pandaria", de Pandarenversie van de Chinese Muur.
Challenge Mode
Ondanks het feit dat bovenstaande zones goed uitgewerkt lijken en zeker leuk genoeg zijn om je bezig te houden tot level 90, blijft het natuurlijk de vraag of alles ook in orde is vanaf level 90. Zoals elke World Of Warcraft-speler wel weet, begint de game dan pas. De introductie van heroics en raids is dan ook een belangrijk en beslissend punt voor de toekomst van deze expansie. Blizzard wilt alvast dat level 90 dungeons uitdagend zijn, maar niet overdreven uitdagend. Challenge Mode zou dit moeten oplossen en zou tevens een balans moeten creëren tussen casual en hardcore, maar dat is niet het enige wat Challenge Mode doet.
Het is namelijk zo dat het huidige dungeonsysteem heel wat kinderziektes kent. Je speelt met willekeurige spelers van willekeurige servers die je wellicht nooit meer zal zien na die ene dungeon. Mensen zijn dus vaak grof zonder reden, stelen items of spelen gewoon slecht, want er hangt toch niets aan vast. Een groot verschil tegenover enkele jaren geleden, toen je enkel groepjes kon maken met mensen van je eigen server en de weg naar de dungeonpoort al een heel avontuur op zich was. Ook dit probleem zou in Challenge Mode verholpen worden.
Challenge Mode werkt namelijk niet via Looking For Group, waardoor je dus opnieuw moet spelen met mensen van je eigen server. Vergelijkbaar met de oude 'Baron Run' waar je Stratholme in 45 minuten moest uitspelen om zo kans te maken op een speciale mount. Challenge Mode doet ongeveer hetzelfde en beloont je met een bronze, zilveren of gouden medaille afhankelijk van het behaalde doel. Verder word je ook nog eens beloond met unieke mounts of uitrustingen. Het moet wel gezegd worden dat die uitrustingen geen stats hebben, maar via Transmogrification wordt de eeuwenoude WoW-formule opnieuw toegepast: pochen met unieke items. Een in-game leaderboard krijg je er nog eens gratis bij en ook lokale challenges maken hun opwachting op elke server. Het wordt natuurlijk wachten op de uiteindelijke launch om te zien hoe de community dit systeem opvangt.
Farmville & Pokemon
Natuurlijk vergeet Blizzard de verzamelaars en de mensen die wat minder competitief ingesteld zijn niet. Er was namelijk niet zo veel te doen naast het raiden in Cataclysm, opnieuw een punt dat Blizzard probeert te verbeteren. Om te beginnen heb je een eigen boerderij in The Valley of the Four Winds die gebruikt maakt van de phasing technologie die werd geïntroduceerd tijdens Wrath Of The Lich King. Die boerderij biedt voordelen voor zowat elk beroep in het spel: eigen ingrediënten maken voor cooking of zaadjes planten voor Herbalism bijvoorbeeld. Aan je boerderij hangt ook een factie vast (Tiller) die het mogelijk maakt om je boerderij te verbeteren naargelang je reputatie bij deze factie stijgt.
Achievement-hunters en pet-verzamelaars krijgen ook een nieuw tijdverdrijf. De voorheen passieve pets worden vanaf nu gebruikt in gevechten, best vergelijkbaar met het populaire Pokémon. Het verzamelen van deze kleine vlooiballen krijgt hierdoor een veel grotere verslavingsfactor. Net zoals Pokémon verloopt alles turn-based en kan je dus op het gemak je aanvallen uitkiezen, een groot verschil met de snelle gameplay van zowel PvE als PvP.
Je moet natuurlijk geen genie zijn om bovenstaande toevoegingen te linken aan het populaire Farmville en Pokémon. Het lijkt dan ook of Blizzard hiermee een nieuw doelpubliek wil bereiken. Of dat inderdaad zal lukken, dat zal de tijd uitmaken. Voor de huidige spelers lijkt het alvast een leuke extra naast het raiden en PvP'en, ook al is de basis niet meteen bijster origineel.
Scenario's
Met de komst van Guild Wars 2 weet Blizzard natuurlijk ook dat er harder moet gewerkt worden. Guild Wars 2 belooft bijvoorbeeld vele dynamische ervaringen, iets waar World Of Warcraft voordien nog geen antwoord op had. Dat antwoord is er nu gekomen in de vorm van het Scenario Systeem. Dit systeem zal spelers groepcontent bieden zonder de vereiste van een Tank of Healer. De meeste scenario's zal je vrijspelen door met ronddwalende brewmasters te praten. Het concept bestaat vooral uit het verslaan van verscheidene vijanden, om uiteindelijk één grote stevige vijand te verslaan. Vrij vergelijkbaar met het systeem van Guild Wars 2 dus. In tegenstelling tot die game zullen er wel geen honderden beschikbaar zijn op de launch, maar eerder iets in de aard van tien. Verder staat er ook een limiet op het aantal spelers, iets wat Blizzard in de toekomst misschien zou verhogen tot 40. Momenteel bedraagt die limiet 3 spelers.
Uiteindelijk blijft het moeilijk om de toekomst van deze expansie in te schatten. MMO's mogen nog zo goed gemaakt worden, het draait uiteindelijk rond "het willen blijven spelen" concept. Daar heeft World Of Warcraft het voordeel van de community en jarenlange ervaring. Desondanks zal het spannend blijven of Guild Wars 2 nu werkelijk een hap zal nemen uit de grote community van World Of Warcraft. Het kan natuurlijk dat de nummers net stijgen, iets wat wel meer gebeurt bij nieuwe World Of Warcraft-expansies. De komende maanden worden dus heel belangrijk. Ondergetekende hoopt alvast dat hij binnen een half jaar niet weer in Orgrimmar zit terwijl de Looking For Group queue zijn werk doet.