Hands-on: LittleBigPlanet (PS Vita)
(Aanraak)gevoelige Sackboy in LittleBigPlanet PS Vita
Nog een kleine maand en LittleBigPlanet verschijnt op de PlayStation Vita. Toch zal dat voor heel wat mensen niet de eerste keer zijn dat ze aan de slag kunnen met deze game. Sony heeft eerder namelijk al een bèta georganiseerd, die algemeen goed onthaald werd. Toch zijn er nog enkele vragen niet echt beantwoord: is het weer de zoveelste LittleBigPlanet game? Is er eigenlijk wel een verschil tegenover de PSP-versie (buiten de graphics)? Worden de touch-controls niet chaotisch bij momenten? Sony stuurde ons alvast een preview-versie om deze laatste vragen uit de weg te ruimen.
Het antwoord op die eerste vraag is niet meteen een gemakkelijk antwoord. LittleBigPlanet voelt op het eerste zicht aan als zijn PS3-broertjes, met het kleinere OLED-scherm als enige verschil. Zelfs de controls geraak je snel gewend, want in tegenstelling tot de PSP-versie van LittleBigPlanet heb je nu nagenoeg exact dezelfde controls. Toch is deze LittleBigPlanet naar onze mening niet weer de zoveelste telg in de reeks. Er is wel degelijk innovatie aanwezig.
Neem nu de touchscreen van de PS Vita. Eerder verschenen games zoals Uncharted: Golden Abyss kregen veel kritiek omdat bepaalde touchbesturingen of minigames te geforceerd aanvoelden. LittleBigPlanet heeft dit probleem niet. De ontwikkelaar(s) heeft hier de perfecte balans gecreëerd tussen de touchscreen en de knoppen. De touchbesturing eindigt zelfs niet bij de controls, want zo zijn bepaalde elementen in de levels ook nog eens interactief. Zo kan je bijvoorbeeld objecten met de touchscreen bewegen en zelfs op elkaar stapelen om een doorgang te maken, iets dat eerder werd gelimiteerd tot het duwen en trekken met Sackboy zelf. Ook heb je heel wat levels waarbij je springveren omlaag moet trekken, om daarna je Sackboy aan ongeziende snelheden de lucht in zien te vliegen. Vrij ludiek, al kan het wel wat repetitief aanvoelen na een tijdje.
Decoreren is ook enigszins veranderd in deze handheld-versie. Zo kan je objecten en stickers nu vergroten, verkleinen en draaien met de touchscreen. Een leuke toevoeging, al wordt het toch moeilijk om op te boksen tegen de traditionele manier. De analoge sticks bieden namelijk nog altijd meer precisie, iets waar het aanraakscherm net voor moet onderdoen. Toch heeft de Vita een stickerfunctie die de PS3 stof doet happen. Met de ingebouwde camera kan je namelijk foto's nemen die je nadien kan gebruiken als stickers in de LittleBigPlanet-wereld. De mogelijkheden lijken alvast eindeloos, iets wat bij bepaalde mensen wellicht verkeerd geïnterpreteerd zal worden. We vertrouwen er natuurlijk op dat leden van 4Gamers het braafjes zullen houden. (Waar blijft dat 4Gamers logo?!)
La Marionetta
Qua verhaalmodus staat deze handheld-versie grotendeels gelijk aan zijn oudere broertjes. Je moet dus nog steeds vijf verschillende werelden bezoeken, waarvan wij eentje volledig hebben uitgespeeld. De wereld die we voorgeschoteld kregen introduceerde zich als La Marionetta, een plek die ons meteen kennis liet maken met de nieuwe 'kermis-setting'. De wereld van LittleBigPlanet is namelijk wééral in gevaar en dit keer moet je het opnemen tegen de poppenmeester en diens machines. We kunnen natuurlijk niet het volledige verhaal beoordelen, maar wat wij gezien hebben, snakte alvast naar meer. De decors, muziek en het eigenlijke verhaal gaven ons meteen het gevoel dat dit zeker en vast geen port is, maar een nieuwe én unieke titel die de naam waardig is.
Daar stopt het trouwens niet, want als kleine extra is er nog een zesde wereld beschikbaar gesteld. Deze "arcadewereld" bevat minigames die op zijn minst gezegd een andere ervaring bieden dan het hoofdverhaal. In onze preview-versie mochten we aan de slag met één van deze games: Tapling. Zoals de naam van die game eigenlijk al impliceert, beweeg je het karakter door te tikken (tapping) op je scherm. Terwijl je dat personage door allerlei gevaren tikt, moet je onderweg ook nog eens drie kompanen bevrijden. Al bij al een leuk concept dat de de 'sleur van het hoofdverhaal' wel even weet te verbreken.
