[GC] Hands-on: Dishonored

Opties en nog meer opties in Dishonored
 

Toen we op Gamescom van vorig jaar de eerste beelden van Dishonored te zien kregen, waren we onmiddellijk onder de indruk. De mogelijkheden leken indrukwekkend en ook de hele setting sprak ons aan. Na die eerste presentatie bleef het lange tijd vrij stil omtrent de titel, tot hij enkele maanden geleden terug opdook. Op E3 konden we het spel dan voor het eerst echt onder handen nemen en daar zagen we dat onze eerste indruk de juiste was. Op Gamescom kregen we onlangs nog eens de kans om er mee aan de slag te gaan.

Een spel mogen testen voor het in de winkel ligt, is altijd heel fijn. Er hangen echter ook enkele gevaren aan vast, die kunnen zorgen voor een ervaring die niet helemaal strookt met de werkelijkheid. De ontwikkelaars kunnen het verkeerde moment uitkiezen, waardoor de journalist problemen heeft met het spel, die er anders niet zouden zijn. Zo kan je het begin van het spel krijgen, waardoor het allemaal veel te simpel lijkt of nog erger, je wordt midden in de game gesmeten, zonder dat je echt weet wat je allemaal kan of moet doen.

Op Gamescom zaten wij in de tweede situatie. We werden in een ruimte geplaatst met een aantal consoles en zonder verdere uitleg kregen we de controller in onze handen geduwd. Daar hebben we vaak geen problemen mee, maar Dishonored is een spel dat teert op oneindig veel mogelijkheden en die wil je eigenlijk niet allemaal tegelijk voorhanden krijgen. Nu hadden we gelukkig al enige ervaring met de game en konden we dus wel voorbij dit probleem kijken. Toch gingen we in de eerste minuten van onze speelsessie veelvuldig dood, aangezien we nu ook weer niet zo vertrouwd waren met alle krachten en mogelijkheden.

Goed, over naar het echte spelen. Bij het begin van de missie, waarbij we moesten infiltreren op een verkleed bal om iemand te vermoorden, werden we afgezet met een bootje. Wij kozen toen voor de simpelste oplossing, door gewoon aan wal te kruipen. Iemand vertelde ons echter dat hij zich in een vis veranderde, waarna hij zo door een rooster een onbereikbare ruimte kon bereiken. Om maar aan te tonen dat de mogelijkheden in Dishonored immens zijn. Nadat we eindelijk voorbij een aantal vijanden waren geraakt, door op gepaste momenten de tijd te vertragen, kwamen we aan het gebouw dat lag naast het gebouw waar we moesten zijn. Hier stootten we op een groepje mensen met een bepaalde ziekte. Best maar uit de buurt blijven, dachten we. We slopen een groepje voorbij en wurgden de persoon die we op de trap tegenkwamen.

Helemaal boven aangekomen sprongen we door het raam, om zo door het raam van het aanpalende gebouw te springen. We zaten nu in het juiste gebouw en waren dus een stap dichter bij ons doelwit. Het kamertje waar we zaten was echter gesloten, maar gelukkig vonden we al snel de sleutel. Opnieuw de trap af, om beneden geconfronteerd te worden met een hoop wachters. Gelukkig hing er een ketting in onze buurt en konden we omhoog klauteren. Daar sprongen we nog maar eens door een raam, om een balkon te zien met daarop nog een wachter.

We haalden onze kruisboog met verdovende pijltjes even boven en mikten er eentje recht in zijn nek. Die was gelukkig al uitgeschakeld. Nu moesten we de grote afstand naar het balkon nog overbruggen. Gewoon springen kon niet, want daarvoor was het te ver. Dan maar even “blinken”. Hiermee kan je over kleine afstanden teleporteren. Heel handig in deze situatie.

Ons doelwit bevond zich nu een verdiep lager dan wij. We keken even door het sleutelgat en zagen dat het veilig was om naar binnen te gaan. Eens binnen in het gebouw begrepen we dat het er wemelde van de wachters. Gelukkig zagen we ook een rat lopen. Even zijn lichaam overnemen en we konden ongezien een aantal kamers overbruggen. Nu waren we wel heel dicht bij ons doelwit. Spijtig genoeg zat ook net dan onze tijd er op. We hadden nog andere afspraken en alhoewel we wel zouden willen, konden we niet de godganse dag Dishonored spelen.

We hadden onze missie dan wel niet kunnen vervullen, Dishonored had ons helemaal overtuigd. Nog meer dan voordien. Er zitten tig mogelijkheden in om je doelen te vervullen en daarnaast ademt het spel ook nog eens een formidabele sfeer uit die je niet loslaat van zodra je het spel opstart.