Confrontation
Een game maken van een bordspel, dat is niet nieuw. Er een beetje een draai aan geven om het interessanter te maken, dat hebben we ook al gezien. Dat ze er een ingewikkelde en vrij pittige tactical RPG van maken, dat is echter nog niet zo vaak gebeurd. Toch is het net dat wat de makers van Confrontation hebben gedaan. We konden onlangs eens gaan kijken of ze dat ook goed hebben gedaan.
We gaan hier niet de hele uitleg achter het originele bordspel uit de doeken doen, want om heel eerlijk te zijn, vinden we dat allemaal net iets te ingewikkeld. Zij die het kennen zullen extra plezier halen uit deze titel. Zij die er nog nooit van hebben gehoord, krijgen genoeg achtergrondverhaal om te kunnen volgen en zullen dus niets missen. De game speelt zich af in hetzelfde universum als dat van het bordspel, een wereld genaamd Aarklash. Daar leven ettelijke rassen die het niet zo goed met elkaar kunnen vinden. Jij vertegenwoordigt in het spel de Griffin Soldiers, die er op uit trekken om een einde te maken aan de dreiging die wordt gevormd door de Scorpions. Verder zal je ook nog Orcs en een soort wolven tegenkomen in het spel en allemaal hebben ze het niet echt begrepen op jouw personages. Tot zover het verhaal. Meer kunnen we er eigenlijk niet over vertellen, vooral omdat we er niet veel meer over weten. In de game wordt het verhaal op een lineaire manier verteld, waarbij je van map naar map gaat en je aan het begin van een nieuwe level een stukje van het verhaal krijgt.
Confrontation is zoals gezegd dus een tactical RPG. Je begint elke level met vier vechtersbazen van verschillend pluimage. Je kan zelf vier personages kiezen uit je team van maar liefst twaalf leden. Keuze genoeg dus. Elk personage beschikt over vijf of zes skills, die afhankelijk zijn van het type. Binnen die skills heb je dan nog eens vier onderverdelingen: support, buff, damage en control. Support en damage spreken voor zich. Buff zijn skills die je personage een extraatje kunnen bezorgen, terwijl je met een control-skill je tegenstander kan controleren. Zo kan je er bijvoorbeeld voor zorgen dat ze tijdelijk niet meer kunnen bewegen en dus zeer kwetsbaar zijn. Veel dieper willen we momenteel niet ingaan op dit hele systeem, want de presentatie was een hele boterham om te verwerken.
We kunnen je wel nog zeggen dat elke skill zijn eigen kleur heeft. Iets dat vooral handig is om te zien welke skills je tegenstanders aan het gebruiken zijn, zodat je misschien nog snel iets kan bedenken om een zekere dood te ontkomen. Naast de skills beschikken je personages ook over twee wapenslots en één slot voor armor. Die kan je net als je skills upgraden. Je zal bij het upgraden trouwens altijd keuzes moeten maken. Meestal kan je tussen twee zaken kiezen. Besluit je iets naar de ene kant te upgraden, dan sluit je de andere kant uit. De juiste keuze maken kan dus van vitaal belang zijn. We weten dat we hier niet echt diep ingaan op alle mogelijkheden. Gelukkig krijgen jullie binnenkort een uitgebreide preview voorgeschoteld van één van onze redacteurs, die het spel gespeeld zal hebben.
Tot de dood ons scheidt
Confrontation is een heel pittig spel. Tijdens de presentatie zagen we hoe de man die ons alles kwam uitleggen twee keer het loodje legde. In Confrontation moet je dan ook alles goed in de gaten houden. Je moet constant je vier verschillende personages de juiste opdrachten geven en één foute keuze kan het einde betekenen. Sterft een teamlid, dan kan je helemaal opnieuw beginnen. Gelukkig is een personage niet onmiddellijk dood. Wanneer zijn HP op is, dan heb je nog even de tijd om hem te gaan genezen. Je zal tijdens het spelen heel vaak op een stilstaand beeld staan kijken.
Het tempo ligt vrij hoog en om het overzicht te houden, zal je telkens het spel moeten pauzeren, om vervolgens je teamleden hun opdrachten te geven. Dan kan je weer even spelen, om al snel terug te pauzeren om de volgende ronde voor te bereiden. Als speler moet je te allen tijde weten wat er allemaal aan het gebeuren is. Confrontation vraagt dan ook flink wat inspanning en je zal altijd met opperste concentratie moeten spelen. Gelukkig beschikt het spel over drie moeilijkheidsgraden, die je altijd en overal kan aanpassen. Zo blijft het voor iedereen een uitdaging zonder dat het frustrerend wordt.
Confrontation heeft ook nog een multiplayer, die we spijtig genoeg niet te zien kregen. Wat we te horen kregen, was dat je een rechtstreeks duel zal aangaan met een tegenstander. Je kiest een van de vier speelbare rassen en maakt een team van vier vechters. Vervolgens kruip je in de arena en vecht je het uit. De eerste die sterft is de pineut, zo simpel is het. Over het geluid van het spel kunnen we je weinig vertellen, omdat we eigenlijk bijna niets te horen kregen. Gelukkig hebben we wel nog een paar ogen en kunnen we zeggen dat het spel er best mooi uitziet. Er zitten mooie details in de verschillende rassen en de maps hebben allemaal hun eigen karakter.
