Final Fantasy XIII-2
Er zijn door de jaren heen al een heleboel delen van Final Fantasy verschenen, maar sequels zijn nog steeds redelijk uitzonderlijk. Bij Square-Enix vonden ze blijkbaar dat Final Fantasy XIII er wel eentje verdiende en dus mochten wij Final Fantasy XIII-2 al eens een keertje komen testen. We kregen een preview van meer dan vijf uur voorgeschoteld en na die lange speelsessie kunnen we toch al een tipje van de sluier komen lichten. Als je de vorige titel nog niet gespeeld hebt en hem graag nog wil spelen voor je aan FF XIII-2 speelt, kan je misschien best deze preview vermijden omwille van verhaalspoilers.
We zijn drie jaar na de gebeurtenissen in Final Fantasy XIII en er is iets vreemd aan de gang. De mensen van Cocoon hebben kolonies opgericht op Gran Pulse, nadat hun oorspronkelijke thuisplaneet slechts op het nippertje kon worden gered door de zelfopoffering van Fang en Vanille. Lightning, de protagonist uit FF XIII, speelde een hele grote rol in het verhaal, maar uiteindelijk overleefde zij het hele debacle rond de Fal’cie en de L’cie. Althans, zo lijkt het, want op een dag is ze gewoon verdwenen en niemand weet waar ze naartoe is. Sterker nog, iedereen is er van overtuigd dat ze samen met Fang en Vanille is verdwenen. Enkel haar zus Serah weet dat het die dag anders is gelopen. Toch gelooft niemand haar, behalve natuurlijk haar grote held Snow.
Doorheen de tijd
Op een dag stort er een meteoriet neer in het dorp van Serah en samen met dat stuk steen nog een aantal andere zaken. Om te beginnen is daar Noel Kreiss. Een jongen die beweert uit een verre toekomst te komen en die bovendien door Lightning zou gestuurd zijn. Lightning zou gevangen zitten op een plek met de naam Valhalla en nu is het aan Serah om samen met Noel op zoek te gaan naar haar. Er zijn echter enkele problemen. Zo weten ze niet waar Valhalla is en weten ze ook niet in welke tijd Lightning zich bevindt. Met die tijd is ook een heleboel mis. Verschillende periodes beginnen te overlappen, waardoor er vreemde zaken gebeuren. Serah en Noel zullen dus door tijd en ruimte moeten reizen om alles op te lossen.
Na een preview van enkele uren weet je al wel wat over het verhaal, maar momenteel is het eigenlijk nog redelijk verwarrend. Dat is niet onlogisch, want verhalen in Final Fantasy zijn nu eenmaal nogal ingewikkeld, maar op dit moment kunnen we nog niet echt zeggen waar dit verhaal naartoe aan het werken is. Het blijft dus afwachten of we hier te maken hebben met een sterk verhaal of eerder met een verwarrend stukje proza.
Zoals gezegd zal je dus door de tijd moeten reizen in deze sequel. Daarvoor maak je gebruik van Time Gates die je verspreid zal vinden doorheen de spelwereld. Je kan ze wel niet zomaar gebruiken, want voor elke poort zal je bepaalde fragmenten moeten zoeken. Die liggen soms gewoon voor het oprapen, maar meestal zal je een of andere missie tot een goed einde moeten brengen, zoals het verslaan van een bepaalde vijand. Vrijwel elke wereld beschikt over een aantal poorten en je kan zelf kiezen welke poort je gebruikt.
Dit is duidelijk een zet om de kritiek te counteren over het lineaire aspect van FF XIII. Je bepaalt nu zelf in welke volgorde je het verhaal speelt, al zal je af en toe natuurlijk wel de juiste stap moeten zetten. Daardoor heb je ook verschillende manieren waarop het verhaal kan verlopen. Iets dat je al hebt gedaan in een voorgaande tijd kan weerslag hebben op een andere periode, waardoor je daar misschien met ongewenste neveneffecten te maken krijgt of vice versa. Om maar te zeggen dat het verhaal van deze Final Fantasy XIII-2 niet voor iedereen hetzelfde zal zijn.
Nieuwigheden
We mogen hier dan misschien wel spreken over een sequel, er zijn wel enkele aanpassingen gemaakt. Zo kan je tijdens gesprekken al eens kiezen welk antwoord je personage geeft. Dit wordt wel nogal bombastisch aangekondigd, iets wat niet echt nodig is. Ook de verschillende opties zijn niet altijd even nuttig. Soms kunnen ze allemaal van toepassing zijn of net weer niet. Dialoogopties kunnen leuk zijn en een handige toevoeging, maar momenteel kunnen ze ons in dit spel nog niet bekoren. Ook tijdens de actievolle tussenfilmpjes mag je al eens deelnemen. Quick time events zullen dan op het scherm verschijnen. Op tijd op de juiste knop drukken is dus de boodschap. De meeste gamers hebben niet echt een probleem met zoiets, zo lang het maar niet te beslissend is voor het verdere verloop van het spel.
Spijtig genoeg hadden wij al onmiddellijk een probleem met dat hele gedoe. Na een gevecht tegen een serieuze kolos, eentje waar we enkele minuten mee zoet waren, kregen we zo’n interactieve cutscene te zien. We maakten per ongeluk een klein foutje en tot onze grote verbazing verscheen er game over op ons scherm. Dat zou geen probleem zijn als je daarna gewoon nog eens mocht proberen, maar onze grote vriend stond daar plots opnieuw, waarna we het hele gevecht nog eens mochten doen. De impact van een kleine fout zou nooit zo groot mogen zijn eigenlijk en het gaat bij heel veel gamers tot een hoop frustraties leiden.
Het vechtsysteem heeft ook enkele kleine aanpassingen gekregen. De basis is nog altijd hetzelfde en je bestuurt dus nog steeds een personage, waarbij je de rest beheerst via paradigms. Naast Noel en Serah zal je als derde lid een monster krijgen. Tijdens het spelen zal je meer dan 150 monsters kunnen verzamelen die je kunnen bijstaan. Zij reageren zoals een gewoon personage en je kan ze ook upgraden, zodat ze iets steviger voor de dag komen. Elk monster heeft natuurlijk zijn eigen basisvaardigheden, zoals bepaalde elemental attacks. Je zal dus af en toe eens moeten nadenken welk monster je wil gebruiken. Blijkbaar waren er ook een boel mensen die Final Fantasy XIII te moeilijk vonden, want deze sequel heeft een easy mode. Die hoef je niet in het begin te kiezen, want je kan de moeilijkheidsgraad altijd en overal aanpassen.
Tegenstanders zijn ook niet meer zichtbaar in de wereld. Ze zullen plots verschijnen, waarna je kan beslissen om aan te vallen of je kan proberen om te ontsnappen. Kies je voor een snelle aanval dan zal je met een bonus aan het gevecht kunnen beginnen. Probeer je te ontsnappen, maar mislukt dat, dan heb je een kleine straf aan je broek. Of deze veranderingen de kritiek op het vechtsysteem gaan doen verstommen, is nog maar de vraag. De makers doen wel pogingen om het wat interessanter te maken, maar uiteindelijk heb je toch liever de controle over al je personages. Je wil nog altijd zelf bepalen hoe je een gevecht aanpakt in plaats van het voor een groot deel over te laten aan de AI.