Bayonetta 2

Samen climaxen in Bayonetta 2

Wat hebben heksen, over-the-top actie en een portie sadisme met elkaar gemeen? Voor de meesten niet veel, maar fans van Bayonetta weten dat deze game vol zit met de eerder genoemde termen. Het was dan ook een grote verrassing dat Nintendo de IP van SEGA geleend had om samen met Platinum Games een sequel te maken die enkel op de Wii U zal verschijnen. Met een nieuwe look en fris kapsel, ontzettend veel vechtlust en nog steeds epische non-stop actie doet Bayonetta 2 een gooi naar de kroon van het actiegame genre. Of ze er in slaagt om deze succesvol op te eisen, kom je in deze review te weten.

Zonder veel uitleg of hulp word je in Bayonetta 2 meteen in de actie gegooid. De proloog heeft dan ook enorm veel weg van een eindlevel in de meeste games, maar Platinum Games doet het dus andersom en begint met het einde. Eenmaal er wat achtergrondinformatie gegeven is, gaat het echte verhaal van start. Deze wordt gepresenteerd door een mix van ingame cutscenes en een filmstrip-achtige presentatie.

Wanneer de heks Bayonetta rustig aan het shoppen is, wordt haar rust verstoord door heel wat engelen die haar wederom het leven zuur willen maken. Vanzelfsprekend lukt het onze heldin om ze een kopje kleiner te krijgen. Terwijl ze de eindslag wilt toedienen aan een baas, blijkt haar opgeroepen demon echter niet te willen luisteren. Meer nog, het monster sleept haar vriendin Jeanne mee naar de onderwereld. Omdat vriendinnen elkaar nooit in de steek laten, besluit Bayonetta Jeanne achterna te gaan. De tocht naar de onderwereld zal natuurlijk niet van een leien dakje verlopen en vol gevaren zitten. Toch is er nog genoeg tijd voor komische elementen en een portie ondeugendheid zoals we dat kennen uit de eerste game.

Onze heks deinst er namelijk niet voor terug om haar vijanden op een heel eigenwijze en seksueel getinte manier uit te dagen. Vervolgens worden de onfortuinlijke tegenstanders op brute wijze naar het hiernamaals gestuurd. Bovendien zal Bayonettas nieuwe en geslaagde look met een korter kapsel ook regelmatig de focus zijn van de camera. Het verhaal in combinatie met de vaak absurde gebeurtenissen en eigenwijze humor zal zeker niet voor iedereen weggelegd zijn, maar fans van de eerste game zullen het zeker kunnen smaken en men heeft ten opzichte van de eerste game een veel betere balans gevonden qua absurditeit en serieuzere stukken. Wel zal je deze eerste game zeker eens moeten gespeeld hebben, want het verhaal uit Bayonetta vormt een belangrijke achtergrond voor deze sequel.

Het merendeel van de game bestaat uit levels waarin je grotendeels het pad moet volgen en een mix tussen horden vijanden en minibazen of bazen tegen zal komen. Elk level zit boordevol non-stop actie die telkens weer een trapje hoger probeert te gaan en de speler keer op keer weet te verbazen. Zo zit je al gauw in het spel tegen een Lumen Sage te vechten, terwijl jouw opgeroepen demon op de achtergrond het uitvecht met het opgeroepen monster van de Sage. Om wat variatie te voorzien, zal je je zo nu aan wat on-rails segmenten kunnen verwachten. Indien je al eerder een actiegame van Platinum Games gespeeld hebt, weet je ongeveer wat er te wachten staat. Het is dan ook de bedoeling om deze levels te vervolledigen en liefst met een zo hoog mogelijke score. Deze score zal onder meer bepaald worden op basis van het aantal keren dat je geraakt werd, de combo's die je hebt kunnen aanhouden tijdens het vechten en de tijd.

Met de gameplay van Bayonetta 2 zit het meer dan goed. Beginners kunnen op een lage moeilijkheidsgraad snel wennen aan de controls, vermits deze niet al te ingewikkeld zijn, maar er is terzelfder tijd veel diepgang voorzien voor de doorwinterde gamers onder ons. Aanvallen doe je met de X- en A-knop en deze kan je combineren tot tal van acties die er ongelooflijk goed uitzien en bevredigend aanvoelen om uit te voeren. 

Het ontwijken van aanvallen gebeurt via de rechter-onder schouderknop en indien je succesvol een aanval weet te ontwijken, wordt Witch Time geactiveerd. Hierdoor gaat alles zich heel even in slow motion afspelen terwijl onze heks zelf nog vlotjes kan bewegen en navigeren door het speelscherm. Spelers hebben dus heel even vrij spel om flink wat schade aan te richten. Ook werkt Witch Time ongelooflijk belonend voor zij die de moeite nemen om aanvallen van de tegenstander te ontwijken. Deze opgenoemde zaken mogen erg standaard en gewoontjes klinken, maar worden zo responsief doorgevoerd en vlot op het scherm getoverd dat we telkens onder de indruk zijn van het eindresultaat. Platinum Games had met Bayonetta een soort van gouden formule voor actiegames in handen, maar men is er succesvol in geslaagd om deze nog verder te perfectioneren tot een geheel dat het merendeel aan actiegames ver achter zich laat.

Een nieuwe gameplay mechanic in Bayonetta 2 is de Umbran Climax. Bij het vullen van de magiemeter door allerlei geslaagde aanvallen zal je deze Climax kunnen activeren en tal van demonen kunnen oproepen om de vijand een kopje kleiner te maken. Deze Umbram Climax is een alternatief voor de bekende Torture Attacks van onze sadistische heks. Vaak heb je, na het vullen van de magiemeter, de keuze tussen een Torture Attack of een Umbran Climax en zal het ene in sommige situaties (de Umbran Climax kan meerdere vijanden treffen, terwijl een Torture Attack slechts één vijand meteen doodmaakt) een betere oplossing zijn dan het andere.

Ook worden er in Bayonetta 2 nog tal van wapens voorzien om je helemaal uit te leven op de vijanden. Naast de klassieke pistolen heb je ook de keuze tussen een boog met een libel-ontwerp, een vuur- en ijsspuwer, een zweep en een setje zwaarden. Je kan telkens twee wapensets van elk twee wapens instellen (een wapen voor de X-knop, de andere voor de de A-knop) om in een gevecht te gebruiken. Het wisselen tussen beide sets verloopt erg vlot via de R-knop. Sommige vijanden laten ook wapens achter die je beperkt kan gebruiken. Deze zorgen voor wat extra variatie en combinaties. Met alle ingezamelde Halo's, die achtergelaten worden door vijanden of verkregen worden aan het einde van een level, heb je ook de keuze om tal van power-ups en andere items aan te schaffen.

Bovendien zit Bayonetta 2 tjokvol fanservice. De veelbesproken Nintendo-kostuums (zie volgende pagina) zijn ook in de tweede game van de partij en als kers op de taart bevat de sequel ook nog eens outfits van Fox McCloud. Daarnaast vallen er nog een heleboel andere kostuums te ontgrendelen, maar deze laten we aan jullie over om te ontdekken. Verder vallen er een heleboel achievements te bespeuren, kan je in de levels enkele voorwerpen verzamelen die je level- en magiebalk aanvullen en zullen de Miiverse-fans ook stempels kunnen verzamelen door kraaien te vinden die overal verstopt zitten. 

Actiegames zijn vaak niet aan de heel erg lange kant en dus moet men op zoek naar allerlei manieren om de herspeelbaarheid op te krikken. Desalniettemin weet het verhaal in Bayonetta 2 je een 10 uur bezig te houden. Naast meerdere moeilijkheidsgraden en het gemakkelijk herspelen van elke chapter wanneer je maar wilt, zijn er ook wat extra uitdagingen te vinden eenmaal je het spel uitgespeeld hebt.

Bovendien bevat Bayonetta 2 een co-op modus waarin je samen met een andere speler online allerlei bazen en uitdagingen moet overwinnen. De co-op bevat een interessante twist, want je zal samen moeten werken om de uitdaging te voltooien, maar terzelfdertijd is het de bedoeling dat de spelers een zo hoog mogelijke score moeten behalen om zo de winnaar aan te duiden. Deze zal dan aan de haal gaan met een veelvoud van de vooraf ingezette Halo's. Zowel samenwerking als een gezonde dosis rivaliteit zorgen in deze co-op modus voor een interessante en mooi uitgewerkte toevoeging aan de singleplayer.

Op grafisch vlak ziet Bayonetta 2 er ontzettend stijl- en sfeervol uit. Men heeft dit keer voor een stijl gekozen met felle kleuren die een groter contrast opleveren. Rode, paarse, zwarte, blauwe en gouden kleuren komen erg fel tot uiting, wat niet alleen een mooiere en uniekere look aan de game geeft, maar ook nog eens de gameplay ten goede komt. Je zal Bayonetta en de vijanden veel gemakkelijker kunnen zien op het scherm dan bij de eerste game het geval is. Zeker wanneer je de eerste game nog eens opzet, zal je zien hoe groot het verschil wel niet is.

Ook qua omgevingen heeft men meer variatie voorzien dan bij de vorige game het geval was. Het nieuwe dorpje Noatun toont al meteen zijn charmes met een groot plein en reflectief wateroppervlak, maar ook de onderwereld en de hemel zien er erg sfeervol uit. Daarnaast heeft men ook veel aandacht besteed aan de animaties in Bayonetta 2. De wapens die onze sexy heks hanteert en de vele aanvallen die je ermee kan verrichten zijn erg gedetailleerd en mooi geanimeerd. De Dragonfly Bow Kafka schiet bijvoorbeeld libellen op de vijand af bij een opgeladen schot in plaats van pijlen en zo zijn alle wapens en Nintendo-kostuums van leuke animaties voorzien.

Toch zien we dat Platinum hier en daar wat steken heeft laten vallen wat effecten en dergelijke betreft. Zo bevat de game bijvoorbeeld geen anti-aliasing, wat toch net wat minder aangenaam voor het oog is wanneer je stil staat en rondkijkt. De framerate is geen stabiele 60 fps, maar hoog genoeg om een vloeiend geheel te verkrijgen en past, ondanks het feit dat het regelmatig verandert, goed bij de responsieve en snelle controls van het spel. In tegenstelling tot diens voorganger valt er ditmaal geen tearing te bespeuren.

Terwijl de eerste Bayonetta-game een mix bevatte tussen J-pop-achtige muziek en epischere deuntjes neigt de tweede game eerder naar het laatstgenoemde. Het hoofdthema van het spel, Tomorrow is Mine, is een van de weinige J-pop liedjes die je in het spel zal te horen krijgen en het merendeel van de tijd krijg je epischere liederen te horen die passen bij het engelen- en demonenthema van het spel. Je kan elk muziekje of deuntje in het spel trouwens beluisteren tijdens het verkennen van de ontgrendelde artwork galerijen en extra's, wat een leuke zaak is voor zij die zich op deze extra's willen storten.

Belangrijker is de rol die geluidseffecten in de game spelen. Niet alleen visueel zal je de aanvallen van vijanden kunnen inschatten en beoordelen, maar ook het geluid zal je laten weten wanneer je een klap mag verwachten. In principe zou je zelfs het spel met een blinddoek kunnen spelen en enkel en alleen door goed te luisteren bijna alle vijandelijke aanvallen kunnen ontwijken. Wanneer je dus wat moeilijkheden ondervindt met het tijdig ontwijken van vijanden op basis van hetgeen je op het scherm ziet, kan het dus de moeite lonen om je oren wat te spitsen.