Hey! Pikmin

De Pikmin-franchise is altijd al een favoriet geweest van Shigeru Miyamoto, het grote brein achter tal van Nintendo franchises. De eerste telg in de franchise lanceerde al vrij gauw in het leven van de Gamecube en groeide uit tot een zeer unieke RTS-game met een typische Nintendo twist. Omdat het nog even wachten is op Pikmin 4 voor de Nintendo Switch, heeft Nintendo ontwikkelaar Arzest aan het werk gezet om een spin-off voor de 3DS te maken.

Hey! Pikmin bevat dan ook niet de typische top down RTS-gameplay die de de andere Pikmin-games kenmerken. De game is een soort van sidescrolling puzzel-platformer die de vertrouwde sfeer, personages en vijanden van de franchise bevat. Qua verhaal is er in ieder geval niets nieuws onder de zon. Kapitein Olimar slaagt er voor de zoveelste maal in om zijn schip op een onbekende planeet te crashen. En toevallig wordt deze planeet door heel wat vijanden en ook de Pikmin bewoond.

Onze kapitein kan dus nogmaals beroep doen op de kleine, schattige Pikmin om het vuile werk voor hem op te knappen. Ditmaal is het de bedoeling om genoeg grondstoffen te vinden zodat Olimar met zijn schip terug naar huis kan keren. Dit 'Sparklium' kan uit allerhande voorwerpen, verspreid over tal van levels, gehaald worden. De game bevat een 40-tal levels die opgesplitst zijn in 8 sectoren en in totaal ongeveer een 8 à 10 uren zullen duren. Elke sector wordt traditioneel afgesloten met een eindbaasgevecht die jammer genoeg zelden echt uitdagend is. Het gebrek aan uitdaging en ingenieus design is erg duidelijk wanneer we terugkijken naar de andere Pikmin-games.

De levels nemen allemaal beide schermen van je 3DS in beslag, wat toch iets meer ruimte in elk level toelaat. Je bestuurt Olimar met de joystick en het touch screen, maar verder komen er geen knoppen aan te pas. De Pikmin zullen dus door middel van touch commandos door het level heen geleid worden. Dit gebeurt allemaal zeer intuïtief en zonder problemen, al blijven de Pikmin soms toch achter een obstakel hangen en kan dit zo nu en dan tot een klein beetje frustratie leiden.

Geleidelijk aan zal je meer Pikmin ontmoeten. De klassieke rode, gele en blauwe Pikmin zijn weer van de partij, net als de zwaardere rock Pikmin. Elke soort Pikmin heeft zo zijn sterkere punten, maar je kan nooit kiezen welke Pikmin je naar een bepaald level zal meenemen, want na ieder level worden de Pikmin in een soort van park achtergelaten. Het park is eigenlijk een soort van micro-management game waarin je wat extra voorwerpen en verzamelobjecten kan verdienen.

Op zich klinkt het geheel dus niet zo fout en durven we zelfs stellen dat dit soort van spin-off uitermate geschikt is als een introductie voor de franchise voor de jongsten onder ons. Zij zullen de simpliciteit qua mechanics en puzzels, in combinatie met de vrij rechtlijnige levels, zeker kunnen smaken. De doorwinterde gamer die graag wat meer uitdaging en management van een game als deze verwacht, is er helaas aan voor de moeite.

Op audiovisueel vlak heeft de ontwikkelaar goed werk afgeleverd om de Pikmin naar de 3DS te brengen. De soundtrack bestaat uit zeer herkenbare Pikmin-geïnspireerde muziek, terwijl het visuele aspect ook erg kleurrijk en gedetailleerd overkomt. Omdat het spel op 2 schermen weergegeven wordt en het er grafisch vrij goed uit ziet, heeft men wel een compromis moeten maken in de vorm van het ontbreken van het stereoscopisch 3D-effect. Desalniettemin vermoeden we dat dit gebrek voor de meeste lezers niet meteen een  groot probleem zal vormen.