Gears of War: Ultimate Edition

Gears of War: Ultimate Edition

Op een compleet nieuwe Gears of War is het nog even wachten, maar tot dan laat Microsoft ons nog eens aan de slag gaan met de eerdere games. Gears of War: Ultimate Edition brengt namelijk een opgepoetste versie van de eerste game naar Xbox One, ideaal voor wie nog eens wat nostalgie wil opsnuiven of voor wie de reeks voor het eerst wil leren kennen. Bovendien zijn ook de andere games via backwards compatibility speelbaar.

Het verhaal zal voor veel Xbox-gamers reeds bekend zijn en zij kunnen gerust deze alinea overslaan. Voor de nieuwelingen onder ons zullen we het even kort samenvatten. We bevinden ons op de planeet Sera, waar men eindelijk wat rust kent na verschillende oorlogen, maar opeens wordt de planeet weer aangevallen en deze keer door de Locust. De Locust komen van onder de grond en zaaien meteen dood en verderf op de planeet. We kruipen in de huid van het hoofdpersonage, genaamd Markus Fenix. Het start allemaal in de Jacinto gevangenis waar Markus zich de afgelopen 14 jaar bevond. Onze straf wordt vroegtijdig beëindigd door Dominic Santiago die ons komt bevrijden en ons de kans biedt om te helpen in de oorlog. Samen met hem keren we terug naar het leger en bestrijden we de Locust met maar één doel voor ogen: het uitroeien van de Locust op de planeet Sera om zo de rust te laten terugkeren. Uiteraard zal dit met vallen en opstaan gaan, aangezien we de ondergrondse tunnels moeten proberen op te blazen, wat makkelijker gezegd is dan gedaan.

De hele campagne neemt enkele uren in beslag, maar echt lang ben je er niet mee bezig. Je krijgt een kleine herspeelbaarheid door bepaalde keuzes die je gedurende het verhaal moeten maken. Zo krijg je af en toe de vraag welk pad je wil nemen en dit kan je dan uiteraard opnieuw spelen, indien je wil weten wat het andere pad voor je had klaarstaan. Voor de rest heeft het niet meteen een hoge herspeelbaarheid.  De singleplayer kan je ook volledig in co-op spelen met een vriend over het internet of lokaal via splitscreen. De moeilijkheid van de AI kon in onze ogen af en toe iets beter. Het aantal keren dat de Locust gewoon naar ons toeliepen om ons dan voorbij te lopen en ons dan plots op te merken, kunnen we niet op één hand tellen. Gelukkig is de vijandelijke AI wel beter dan die van je eigen manschappen, want ook daar hebben we een paar keer op mogen vloeken. Men loopt makkelijk richting een machinegeweer, waardoor ze dus op 1 2 3 tegen de grond liggen te roepen voor hulp. Zo zijn er nog scenario’s, waarbij we meer werk hadden om onze teamgenoot levend te houden dan om de vijand te doden.

Verder mag je de klassieke controls van Gears of War terug verwachten en dit geldt ook voor de speelstijl. Echt veel verandering is er op dit vlak niet, buiten het feit het dat het zeer vloeiend aanvoelt, en nu we een aantal jaar verder zijn, merk je misschien een aantal nieuwe hekelpunten op die je ervoor niet ondervond. Voor de rest mag je dezelfde zaken terug verwachten, waaronder het dekking zoeken achter brokstukken en dergelijke, grimmige humor, het bevelen van je eenheid en de welgekende melee-aanval met je kettingzaag op het wapen. De verzamelaars onder ons kunnen zich ook uitleven, want je hebt een aantal achievements, maar in het spel zelf kan je ook verschillende items in de spelwereld gaan zoeken. Zo kan je delen van een strip verzamelen, die je dan rustig kan nalezen.

De Gears of War: Ultimate Edition is natuurlijk volledig opgepoetst ten opzichte van het origineel en dat merk je goed. De nieuwe texturen en animaties ogen allemaal zeer mooi. De resolutie is naar 1080p opgekrikt, maar de framerate blijft wel in de singleplayer op een 30fps. In de multiplayer mag je je verwachten aan een framerate van 60fps, dus niet getreurd op dat vlak. Het is wel spijtig dat we in de singleplayer geen 60fps op ons bord krijgen bij de Xbox One-versie, maar daar zal met de pc-versie waarschijnlijk anders zijn. Gedurende onze speelsessie ondervonden we een redelijk stabiele framerate, maar bij bepaalde punten voelden we wel een framedrop. Gelukkig kunnen we deze momenten nog op één hand tellen en ging het voor de rest van de campagne dus mooi vlot. De cutscenes zijn ook helemaal opnieuw aangepakt en dit samen met het geluid. Het geluid klinkt een pak mooier en helderder dan bij het origineel. De cutscenes zijn ook opgepoetst en deze zien er zeer mooi gedaan. Petje af op dit vlak.

Uiteraard mag je de bekende multiplayer verwachten en hier kan je lokaal of met mensen op het wereldwijde web aan de slag. Wanneer je online gaat, kan je kiezen uit twee belangrijke lijsten, namelijk Social en Competitive. Bij Social heb je de keuze uit drie modes, namelijk Team Deathmatch, King of the Hill en Warzone. Bij Competitive heb je meer keuze, namelijk Team Deathmatch, King of the Hill, Execution, Blitz, Assassination en 2 vs. 2 Gnasher Execution. De keuze ligt dus volledig bij jou om te kiezen in welk genre je gaat. Wij kozen voor de Social speellijst als nieuwkomer tot de serie. We moeten toegeven dat de multiplayer lekker aanvoelt en dit dankzij de 60fps framerate. Hier ondervonden we geen problemen met drops of stutter. Alles voelde vlot en ‘snappy’ aan en ook de controls voelen een pak beter aan. De mappen zijn uiteraard mee herwerkt en dat merk je aan de hoeveleheid details die men heeft toegevoegd.