Monster Hunter 4 Ultimate

Monster Hunter 4 Ultimate

[Gespeeld op New 3DS]

De Monster Hunter-franchise is al jaar en dag ontzettend populair in Japan, maar door de samenwerking tussen Capcom en Nintendo won de franchise met Monster Hunter Tri ook heel wat aan populariteit in het Westen. Geen wonder dat beide partijen opnieuw de handen in elkaar slaan om de nieuwe telg in de reeks, Monster Hunter 4: Ultimate, naar onze contreien te brengen. Hopelijk is de game geen draak van een game geworden, maar wel monsterlijk goed.

De introductie van Monster Hunter 4: Ultimate is al meteen een pak epischer en vrij meeslepend, in tegenstelling tot hetgeen we gewoon zijn van de derde game. Na een mooie CG scène bevinden we ons op een schip dat rustig over de zandwoestijn vaart. Deze rust blijft natuurlijk niet lang gelden, want al gauw zal je kennis kunnen maken met de gigantische Elder Dragon Dah'ren Mohran. Tijdens het verjagen van het monster leer je geleidelijk aan alle kneepjes van het vak en zo kom je veilig aan in de eerste nederzetting. Tegen dan heb je al een klein voorsmaakje gekregen van wat je zoal te wachten staat aan het einde van de game. De toon is gezet en de jacht is officieel geopend.

Alle begin is echter klein en bescheiden, dus wederom zullen de dorpsbewoners je langzaam aan leren hoe je kan jagen op monsters en welke hulpmiddelen en diensten je allemaal tot je beschikking hebt. Dit alles maakt Monster Hunter 4: Ultimate een pak toegankelijker voor zij die de franchise nog niet zo goed kennen. Vrees echter niet dat je uren en uren tekst moet doorploegen, want het Engelse vertaalteam heeft alle uitleg zo compact en vlot mogelijk gemaakt ten opzichte van de Japanse versie. Men is er daadwerkelijk in geslaagd om een goede balans te vinden tussen het verhaal, de kneepjes van het vak leren en het eigenlijke jagen op monsters. Wat het verhaal betreft, is de presentatie er ook stevig op vooruit gegaan. Er zitten heel wat leuke CGI en cutscenes in de game verwerkt om de speler geïnteresseerd te houden.

De gameplay in Monster Hunter 4 borduurt voort op hetgeen de vorige games reeds gerealiseerd hebben. Het is een action RPG die eigenlijk vergeleken kan worden met Dark Souls. Groteske en taaie monsters vergen heel wat tijd, timing en inzicht om een kopje kleiner te maken en deze keer ligt er ook een pak meer nadruk op het platformen. Capcom heeft namelijk wat verticaliteit aan het spel toegevoegd door ons nu de mogelijkheid te geven om tal van muren en andere structuren te beklimmen.

Het is zelfs mogelijk om op monsters te springen en ze vervolgens van de nodige messteken te voorzien. Hoewel het platformaspect en het beklimmen van monsters op het eerste zicht misschien als een gimmick kan overkomen, voegt het absoluut veel meer inzicht en strategie toe aan het geheel. Het slim gebruiken van je omgeving kan dus zeker van pas komen in het jagen op gevaarlijke monsters.

Naast tal van oude bekende monsters zijn er ook enkele nieuwe monsters toegevoegd en het totaal ligt in deze game op 98, het grootste aantal in een Monster Hunter-game ooit. 10 monsters zijn voor het eerst aanwezig in het spel en het leuke aan deze monsters is dat zowat elk van hen heel erg uniek aanvoelt. De AI is dan ook zo opgesteld dat ze elk hun eigen persoonlijkheid lijken te hebben en heel verschillend kunnen reageren in gevechten.

Dit zorgt voor de nodige verrassingen tijdens de intense gevechten, want de grotere monsters vereisen meestal ontzettend veel tijd en zullen absoluut niet snel het loodje leggen. Monster Hunter is en blijft dan ook een serie waar de nodige tijd in zal kruipen en de nodige toewijding voor vereist is.

Al deze monsters val je natuurlijk niet aan met je blote handen. Het maken van stevige bepantsering en vlijmscherpe wapens is een erg belangrijk aspect in de Monster Hunter-serie en ook hier werden de nodige verbeteringen doorgevoerd om de combat veel vlotter en dynamischer te maken. Heel wat gekende wapens zijn van de nodige balans of verbeteringen voorzien, waardoor het nu bijvoorbeeld mogelijk is om met zwaard en schild een dodgeaanval uit te voeren, iets wat deze wapens een pak aantrekkelijker maakt voor tal van spelers. Een van de twee volledig nieuwe wapensoorten is de charge blade, een soort van lang zwaard dat ook kan transformeren tot een apart zwaard en schild.

Het andere nieuwe wapen, de Insect Glaive, brengt heel wat interessante mechanics naar het spel. De Insect Glaive is een soort van polearm waarmee je vrij dicht bij de monsters moet staan om hen aan te vallen. De polearm komt echter ook met een Neopteron, een insect dat je kan afvuren op de vijand en energie van hen onttrekt in de vorm van bepaalde speciale krachten. Deze zullen je, afhankelijk van welk lichaamsdeel van het monster getarget werd, meer aanval, snelheid, verdediging of hp geven. Het combineren van deze krachten geeft een nog veel sterker resultaat.

Alsof dat nog niet genoeg is, kan je de polearm ook gebruiken als middel om jezelf in de lucht te katapulteren. Met de nodige inschatting zal je dus een stevige mep kunnen toedienen en het monster eventueel kunnen mounten. Dit wapen schijnt ongelooflijk geliefd te zijn bij het Japans publiek en draagt ook onze persoonlijke voorkeur weg, vermits het erg veel diepgang met zich meebrengt en erg krachtig is wanneer je alle combinaties en mechanics weet te beheersen.

Al deze wapens en je pantser kan je kopen, maar het maken van betere wapens en pantsers is voornamelijk een kwestie van het crafting-systeem goed te gebruiken. Tal van monsters laten de nodige materials achter die je hiervoor kan gebruiken, terwijl je regelmatig ook de omgeving moeten doorzoeken om bepaalde grondstoffen te vinden. Wel vinden we dat de weergave en symbolen van deze grondstoffen iets beter kon worden aangegeven.

Er zijn tientallen materialen in het spel en deze hebben allemaal vrij op elkaar gelijkende symbolen, wat item en inventory management toch nog best verwarrend maakt bij momenten. Wat wel een positief gegeven is, is het feit dat je de UI op het touchscreen volledig naar hartelust kan managen en customizen. Op die manier is het mogelijk om extra informatie in de vorm van mappen of snelkoppelingen naar bepaalde items al dan niet weer te geven.

Iets wat vorige keer ontbrak in de 3DS-versie van Monster Hunter Tri, was een online modus. Je kon enkel online spelen als je je 3DS koppelde aan je Wii U, wat toch wel een omslachtige prodecure was. Monster Hunter 4: Ultimate heeft nu gewoon wel een lokale en online 4 player co-op, waardoor je met je vrienden of met drie andere personen uit het Westen samen op jacht kan gaan. Er is namelijk geen regio-lock tussen Amerika, Europa en Australië. Je hebt de keuze om zelf een online lobby te joinen of een private lobby aan te maken en de jacht op ettelijke monsters te openen en zeker bij de grote monsters zal je de hulp van je vrienden absoluut kunnen appreciëren.

Grafisch ziet Monster Hunter 4 er nog best goed uit. Capcom weet als geen ander een mooi resultaat neer te zetten voor de 3DS en de MT Framework engine werkt nog steeds bijzonder goed op de handheld. Heel wat mooie, gevarieerde locaties met sfeervolle achtergronden passeren de revue in het spel. De ietwat fletse grond textures en een paar omgevingstextures zijn wat van lagere kwaliteit wanneer je ze van nabij bekijkt, maar dit mag absoluut geen al te grote domper op de feestvreugde zijn. Wat de soundtrack betreft zit het ook wel snor, met tal van episch klinkende deuntjes die de jacht perfect aanvullen.

Monster Hunter 4: Ultimate is in principe speelbaar op elk platform van de 3DS-familie, maar op de New 3DS of New 3DS XL speelt de titel toch wel een pak vlotter en aangenamer. Dat komt voornamelijk door de c-stick, waarmee je de camera zelf kunt besturen. In het heetst van de strijd wil de normale camera wel eens vervelend zijn en dan is het ontzettend handig om dit zelf eventjes te corrigeren met de c-stick. Bezitters van de oude 3DS en 3DS XL kunnen gelukkig wel gebruik maken van de Circle Pad Pro om dit probleem op te lossen. Andere New 3DS verbeteringen kunnen we terugvinden in de vorm van snellere laadtijden, hier en daar wat mooiere textures en een vlottere framerate.