Gauntlet

Neem de handschoen op in Gauntlet

Gamers die het originele Gauntlet hebben gespeeld, kunnen vermoedelijk al flink wat grijze haren tellen als ze in de spiegel kijken. Deze game verscheen immers bijna 30 jaar geleden in de arcadehallen en later op “antieke” platforms zoals de Commodore en de NES. Dankzij de spectaculaire actie en co-op voor vier spelers is de gameplay echter ook de dag van vandaag nog zeer genietbaar. We sprongen dan ook een gat in de lucht toen we vernamen dat Warner Bros onlangs een moderne remake heeft uitgebracht.

Gauntlet is een top-down actiegame voor één tot vier spelers, waarbij je kan kiezen tussen vier verschillende klassen. De Warrior zwaait in het rond met een krachtige bijl, de Valkyrie is razendsnel met het zwaard, de Elf is meester met pijl en boog en de Wizard kan allerhande spells casten. Behalve dat ze elk unieke aanvallen hebben, speelt elke klasse ook totaal anders. De aanvallen van de Warrior zijn een klassiek buttonbash festijn, terwijl de Elf speelt als een twin-stick shooter waarbij je met de ene stick je personage bestuurt en met de andere stick in alle richtingen kan schieten. De Wizard is dan weer de combinatie van de twee voorgenoemde technieken. Je selecteert een spell via een combinatie van knoppen, waarna je deze kan casten in een richting naar keuze. In tegenstelling tot de andere drie klassen vraagt dit wel wat oefening. Het valt dan ook op dat de rol van Wizard vaak als laatste keuze open blijft in de co-op lobbies.

Het uitbouwen van je karakter werkt niet met XP punten zoals in de meeste RPG’s. In plaats daarvan zijn er voor elke klasse een aantal taken die je dient te behalen. Meestal zijn die nogal vanzelfsprekend, zoals een bepaalde hoeveelheid monsters afmaken, een bepaalde skill gebruiken of zoveel keer sterven. Zodra je een opgelegd aantal bereikt hebt, stijgt je taak in rang en krijg je een beloning toegekend. Daarnaast kan je tijdens het spel goud verzamelen, dat je kan gebruiken om relics te kopen. Dit zijn bijzondere skills, die zowel offensief als defensief kunnen zijn. De Elf kan bijvoorbeeld een vleermuis oproepen om mee te vechten, of kan een kristal plaatsen dat tegenstanders aantrekt. Elke klasse heeft een tiental relics die je ook allemaal kan upgraden, maar je kan er slechts twee gelijkertijd bij je dragen. Bovendien kan je een relic enkel inzetten door een potion te gebruiken en die zijn slechts beperkt te vinden in de spelwereld. De keuze en het gebruik van relics voegt daardoor een tactisch tintje toe aan de eerder actie-gerichte gameplay.

Laat je echter niet misleiden: hoewel Gauntlet er op het eerste zicht uitziet als een hack & slash in de stijl van Diablo, is en blijft het een arcadegame. Dit is vooral te merken aan de hoeveelheid vijanden, die vele malen hoger ligt dan bij de gemiddelde RPG. Alsof dat nog niet genoeg is verschijnen er op diverse plaatsen totems die vijanden blijven spawnen tot je ze vernietigt. In de latere levels krijg je soms tot vier van die totems tegelijk voor je kiezen, waardoor je scherm krioelt van de tegenstanders. In totaal zijn er twaalf levels verdeeld over drie thema’s, die elk uit verschillende verdiepingen bestaan. Een aantal levels hebben een vaste structuur, maar regelmatig zitten er ook willekeurig gegenereerde exemplaren tussen. Echte puzzels zijn er niet, maar de makers hebben toch wat variatie proberen te brengen. Zo moet je regelmatig sleutels bemachtigen om verder te geraken in het spel, worden sommige levels geplaagd door geesten en krijg je van tijd tot tijd wat krachtigere tegenstanders voorgeschoteld die als sub-baas fungeren. Zoals te verwachten wordt elk thema afgesloten met een uit de kluiten gewassen eindbaas.

Desondanks zullen heel wat gamers redelijk snel uitgekeken zijn op Gauntlet. Met wat goede co-op partners heb je de twaalf levels op een paar uurtjes uitgespeeld en de random gegenereerde levels zijn nu ook weer niet zo enorm verschillend van elkaar. Je hebt dus vrij snel alles gezien en het enige wat daarna nog resteert is om de overige relics vrij te spelen en te upgraden. Om vlot te kunnen spelen is het trouwens sterk aangeraden om een Xbox 360-controller te gebruiken. De combinatie van toetsenbord en muis werkt absoluut niet vlot en het is bovendien niet mogelijk om je keybindings aan te passen. Grafisch is Gauntlet ook niet zo heel bijzonder. De kleuren van de textures zijn eerder flets en het geheel doet visueel denken aan de eerste Torchlight van een jaar of vijf geleden. Over de muziek zijn we dan wel weer te spreken. De orkestrale soundtrack klinkt super en draagt enorm bij tot de sfeer van het spel.