Towerfall Ascension

Pijlsnelle actie in Towerfall Ascension

[Gespeeld op PS4]

Towerfall Ascension is dat type game dat je terugbrengt naar de tijd waarin het spelen van een multiplayer game betekende dat je met enkele vrienden op de sofa zat, allemaal met een controller in de hand om dan een hele namiddag samen of tegen elkaar te gamen. Geen online gebeuren, geen hoogstaand visueel spektakel, maar wel heel wat uren gameplezier.

Towerfall Ascension is kort gezegd een 2D combat platform game. Je kan met maximaal vier personen lokaal spelen, al kan je twee-derde van de game ook alleen spelen. De game biedt drie gamemodi aan: Versus, Quest en Trials. Versus is de enige modus waarin je met minstens twee moet zijn om te kunnen spelen, de rest kan je gerust alleen spelen.

Je kan steeds kiezen tussen vier personages: de Last of the Order, een zwartharige jongedame gehuld in een blauwe mantel met kap, de blonde Assassin Prince die wel eens een neefje van Prince of Persia zou kunnen zijn, de Vigilante Thief die wel eens een nichtje van Robin Hood zou kunnen zijn en ten slotte de gepantserde Turncloak Soldier. Van wie die laatste familie is, daar hebben we het raden naar. De personages verschillen enkel visueel van elkaar, want verder gedragen ze zich net hetzelfde, dus eigenlijk maakt het niet uit wie je kiest. We vermoeden dat het leuker was geweest moesten de personages toch wat variatie hebben gehad, want dat had de gameplay wellicht nog gevarieerder en tactischer gemaakt en soms is meer gewoonweg ook beter.

De algemene gameplay is erg eenvoudig: nieuwkomers zijn er dan ook meteen mee weg. Elk personage bezit een boog en enkele pijlen om vijanden mee te doorboren. Je kan ze ook afslachten door op hun hoofd te springen. Let echter goed op, want pijlen die je wegschiet, moet je weer oppikken voor je weer kan schieten. Rondlopen gebeurt met de joystick of de d-pad, waarmee je ook kan bukken, springen en met de R2-toets krijg je een boost. Deze boost is niet alleen handig om je te verplaatsen, maar het beschermt ook tegen pijlen of botsingen met vijanden.

In de levels krijg je ook af en toe schatkisten te zien. Deze kan je openen om daar dan een handig hulpmiddel in terug te vinden zoals vleugels, een beschermingsschild, een potion om je onzichtbaar te maken, vuurpijlen en nog zoveel meer. Weet de vijand je te verslaan, dan spawn je terug in het level en verlies je één leven. Wanneer je levens op zijn en het level nog niet gedaan was, is het game over.

In Versus kan je het opnemen tegen je vrienden in een potje Last Man Standing, Headhunters of Team Deathmatch. Die laatste moet je wel met minstens drie spelen. Als optie kan je ook nog kiezen hoeveel punten er moeten behaald worden om te winnen: 1, 3, 5 of 10. Ten slotte kan je ook nog heel wat andere settings aanpassen, bijvoorbeeld geen friendly fire toestaan, een tijdslimiet aanzetten, starten met vuurpijlen enzoverder. Varianten zoals de laatstgenoemde kan je zelfs toewijzen aan slechts enkele van alle spelers. Deze modus is erg leuk en zal enige rivaliteit tussen jou en je vrienden erg doen branden.

In Quest ga je op queeste van het ene level naar het andere. Dit is een coöperatieve modus dat je met vrienden kan spelen, maar je kan het ook alleen aangaan. Het doel hier is simpelweg te overleven doorheen enkele vijandelijke golven. Naarmate je verder geraakt speel je meer levels vrij op de wereldmap. Op die map zie je ook hoeveel pogingen je reeds hebt ondernomen voor een bepaald level en hoeveel keer je daar al het leven hebt gelaten. Dit is de meest uitdagende gamemodus en zal je het meeste doen vloeken en uitdagen om toch nog maar eens te proberen.

De vijandelijke partijen zijn erg gevarieerd met elk hun eigen gedrag en krachten waaraan je je gameplay zal moeten aanpassen. De eerste levels zijn een aangename boswandeling met hier een daar een lastige mug die je al snel weggewimpeld krijgt. Latere levels zullen je echter het bloed van onder de nagels vandaan halen wanneer het scherm opeens vol vijanden zit en je niet meer weet waar kruipen. Ten slotte heb je ook nog het Trialsgedeelte waar je een resem levels zo snel mogelijk dient uit te spelen. Zelf hebben we de game ook gespeeld met de PS Vita als extra controller en dat verliep in elk geval zonder enig probleem.

Het level design is steeds leuk opgebouwd. De tweedimensionele levels zijn compact, maar weten toch dat ietjse groter aan te voelen omwille van het feit dat dat je zowel aan de zijkanten als aan de boven- en onderkant doorgangen hebt. Door links van je scherm te gaan, kom je rechts weer te voorschijn in datzelfde level en omgekeerd. Ook wanneer je in een put springt, val je bovenaan door een gat het level weer binnen. Dit zorgt voor een veelvuldigheid aan extra tactiek dat je veelal handig kan inzetten, al zorgt het ook voor extra complexiteit, want je zal ook altijd moeten focussen op waar je zal uitkomen. Het zal niet de eerste en zeker niet de laatste keer zijn dat je wegvlucht in een put om dan bovenaan het scherm op de vijand te botsen.