Hands-on preview: The Legend of Zelda: Tri Force Heroes
The Legend of Zelda: Tri Force Heroes
Zelda is en blijft één van de populairste reeksen van Nintendo en het mag dan ook niet verrassen dat het publiek uit de bol gaat wanneer ze een Zelda-logo zien verschijnen wanneer er een game wordt aangekondigd. Toch vragen we ons af of The Legend of Zelda: Tri Force Heroes is waar ze op hoopten toen ze te weten kwamen dat er een nieuwe Zelda-game naar de 3DS kwam.
The Legend of Zelda: Tri Force Heroes is immers geen typische Zelda-game. Je zal immers moeten samenwerken met twee andere Link-personages. Dat kan je ook alleen, waarbij je via een touchscreen de controle krijgt over twee andere poppetjes, maar dat lijkt ons een beetje het spel van diens charme ontdoen. Het is trouwens onmogelijk om met twee samen te spelen en een derde personage door de AI te laten besturen. Het is dus alleen of met drie spelen.
Samenwerking is dan ook het belangrijkste woord in The Legend of Zelda: Tri Force Heroes. Spelers zullen samen puzzels moeten oplossen, door vaardigheden te combineren, samen vijanden aan te vallen en meer. Het belangrijkste spelelement is daarbij het feit dat de drie spelers zich op elkaar kunnen stapelen om een totempaal te vormen. Zo kunnen ze grotere hoogtes bereiken en vijanden aanvallen die groter zijn. Elke level is verdeeld in verschillende stukken en spelers kunnen pas naar het volgende deel, als ze alle drie op het Tri Force symbool gaan staan. Je kan dus niet snel op je eentje naar het einde lopen en de rest aan hun lot overlaten. Het zou je vaak ook niet lukken, want meestal heb je de drie spelers nodig om bepaalde obstakels te overkomen.
In elke level zullen steeds een aantal items moeten gebruikt worden om de puzzels op te lossen. Die items krijg je helemaal aan het begin, maar je moet zelf uitzoeken wanneer je ze juist moet inzetten. Het zorgt er voor dat de gameplay een beetje variërend is, want steeds op elkaars hoofd gaan staan, gaat na een tijdje wel vervelen.
De spelers beschikken op hun tweede scherm ook over een aantal zinnen die ze kunnen gebruiken om hun medespelers naar het juiste punt te roepen. De game zal dan ook een stuk eenvoudiger zijn om naast elkaar via LAN te spelen, dan online via het internet. Een deel van de communicatie zal dan een stuk vlotter verlopen en we vermoeden dat er dan ook heel wat minder frustratie zal zijn.
De drie spelers delen immers al hun levens. Als er dus één idioot rondloopt in je groep of iemand doet moedwillig lastig, dan zal je een bijzonder moeilijk spel moeten spelen. Wij raden dan ook aan om deze game enkel met hele goeie vrienden te spelen. Het zou immers niet de eerste keer zijn dat er handhelds sneuvelen, omdat medestanders in een game niet doen wat wordt gevraagd.
Spelers kunnen ook verschillende outfits aandoen, om zo bepaalde vaardigheden te krijgen. Je kan zelfs een jurk van Zelda aandoen, als je dat echt wil. Daarbij zullen de spelers wel steeds herkenbaar zijn aan hun eigen kleur. Zo heb je een rode, blauwe en natuurlijk groene Link. We verwachten dat er snel en vaak gevochten zal worden over wie de groene – en dus echte – Link mag zijn.
Visueel heeft The Legend of Zelda: Tri Force Heroes veel weg van games als The Wind Waker en A Link Between Worlds. Alles heeft die overwegend schattige stijl, iets wat ook perfect past bij het concept en de gameplay. Het zou immers nogal belachelijk zijn als drie realistische versies van Link op elkaars hoofd zouden gaan staan om een totempaal te vormen. We willen het wel eens zien, maar niet in deze game. De game zou ook een competitieve multiplayer hebben, maar die hebben we nog niet onder handen kunnen nemen.
