ESA niet blij met erkenning gameverslaving als ziekte
Vorige maand raakte bekend dat de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) van plan is om gameverslaving te erkennen als ziekte, al moest wel nog beslist worden welke criteria men zou hanteren om van gameverslaving te spreken. Uit een ontwerptekst bleek alvast dat men van gameverslaving spreekt wanneer "gamen het leven van een persoon domineert en gamen een dwang wordt." Bij de Entertainment Software Association (ESA), een Amerikaanse vereniging die de belangen van ontwikkelaars en uitgevers verdedigt, is men niet blij met die erkenning.
De ESA wijst erop dat games al meer dan 4 decennia gespeeld worden, en dat inmiddels al meer dan 2 miljard mensen wereldwijd van games genieten. Net als sportfans en consumenten van andere soorten van entertainment, gaan ook gamers volgens de ESA passievol en toegewijd om met hun tijd die ze aan games besteden, maar daarom gaat het volgens de ESA nog niet om een ziekte. De ESA verwijst ook naar onderzoek dat aantoont dat games helemaal niet verslavend zijn. Dat de WHO gameverslaving toch zou erkennen, zou volgens de ESA "echte mentale gezondheidsproblemen, zoals depressie", trivialiseren en dus afbreuk doen aan ziektes die echt de aandacht van de WHO verdienen. De ESA hoopt dan ook dat de WHO ervan zal afzien om gameverslaving te erkennen als ziekte.
|
Just like avid sports fans and consumers of all forms of engaging entertainment, gamers are passionate and dedicated with their time,” said the ESA in a released statement. “Having captivated gamers for more than four decades, more than 2 billion people around the world enjoy video games. The World Health Organization knows that common sense and objective research prove video games are not addictive. And, putting that official label on them recklessly trivializes real mental health issues like depression and social anxiety disorder, which deserve treatment and the full attention of the medical community. We strongly encourage the WHO to reverse direction on its proposed action. |
De ESA verwoordt met deze reactie een veel gehoorde kritiek en bezorgdheid omtrent het erkennen van gameverslaving als ziekte, namelijk dat gameverslaving moeilijk te definiëren is en dat het risico op stigmatisering bestaat wanneer "fervente gamers" plots als "ziek" en "verslaafd" kunnen worden bestempeld. Ook wordt vaak gezegd dat gameverslaving slechts een exponent is van een onderliggende, "echte" aandoening, en dat het beter is daarop te focussen in plaats van op het gamen.
Hoewel de ESA natuurlijk gelijk heeft dat het risico op stigmatisering bestaat, is het niet zo dat de WHO alle gamers per definitie over dezelfde kam scheert door gameverslaving te erkennen als ziekte. We mogen er ook enigszins van uitgaan dat criteria om van gameverslaving te spreken zorgvuldig zullen worden bepaald. De minder geïnformeerde buitenwereld kan dan wel tot verkeerde conclusies komen, maar professionelen moeten het verschil kunnen zien tussen fervente gamers en gameverslaafden. Mogelijk is het ook handig om gameverslaving als subcategorie te positioneren en erop te wijzen dat dergelijke aandoeningen vaak niet op zichzelf staan, zoals bijvoorbeeld ook alcoholverslaving met meer te maken heeft dan alleen maar graag drinken. In dat opzicht is het waarschijnlijk belangrijker om te kijken naar het kader rond de erkenning van gameverslaving als ziekte dan het loutere feit op zich dat gameverslaving als ziekte zou worden erkend.
